საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები82005

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისზე სპექტაკლმა კარგად ჩაიარა, თუმცა მონაწილეების ურეპეტიციობა მაინც შეიმჩნეოდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილეობდა ანდრონიკოვისა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილე ალექსანდრე მიხეილის ძე ყაზბეგს (მოხევეს) კარგად არ ჰქონდა როლი ნასწავლი და კარგად ვერ ითამაშა.

1886

ტიპი: თანამდებობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, და-ძმა მძინაროვები მსახიობები იყვნენ.

1886

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, და-ძმანი იყვნენ მძინაროვები.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილეები და-ძმა მძინაროვები კარგად თამაშობდნენ თავიანთ როლებს.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილემ მარიამ მიხეილის ასული საფაროვა-აბაშიძემ სონას როლი შთამბეჭდავად შეასრულა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ვასილ ალექსის ძე გაბუნია პერსონაჟის ხასიათს, ემოციას, გრძნობებს მთელი არსებით განიცდიდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ვასილ ალექსის ძე გაბუნია სცენით ცოცხლობდა, მთელი არსებით შედიოდა როლში. მას სცენაზე ყოფნისას გარესამყაროში ყველაფერი ავიწყდებოდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილე ვასილ ალექსის ძე გაბუნია ძალიან კარგად თამაშობდა აკოფას როლს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ არტისტის ხელოვნება იყო მის მიერ შესრულებული როლის ვნება, აზრი და ხასიათი, რასაც დრამატურგი დაავალებდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასული გაბუნია ხორცშესხმული ხელოვნება იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას მსგავსი დიდი არტისტი კიდევ დიდხანს არ გამოჩნდებოდა სცენაზე.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასული გაბუნია ნამდვილი არტისტი ქალი და დიდი ნიჭის პატრონი იყო.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილე მსახიობები ყველანი მადლობას იმსახურებდნენ, განსაკუთრებით თავად გაბუნია.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ მხოლოდ ზნეობრივი აზრის მატარებელი კომედია იყო ნამდვილი კომედია, რომლის გმირების ხასიათები ცუდ და უზნეო საქციელს მიჯნავდნენ კარგისაგან.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის კომედიები გადაჭარბებული ოხუნჯობით ფარსი ხდებოდა, ხოლო მისი პერსონაჟები – კარიკატურები და მასხარები.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ მოქალაქეებს, განსაკუთრებით კინტოებს მოსწონდათ სიტყვამოსწრებულობა, მაგრამ ისეთი არა, როგორიც ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის კომედიებში იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის ნაკლი სწორედ მისი გადაჭარბებული ოხუნჯობა იყო. მას წერის სტილი უნდა შეეცვალა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის კომედიების ყველა მოქმედი პირი – დიდი, პატარა, ქალი თუ კაცი ყველა გადაჭარბებულად ოხუნჯობდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარელი თავის ტექსტებში ოხუნჯობის ზომიერებას ვერ იცავდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის კომედიების ხარისხს ასუსტებდა გადაჭარბებული ოხუნჯობის სტილი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარელს ოხუნჯობაში ბადალი არ ჰყავდა და სწორედ ეს იყო მისი ძალა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარელი თავის ტექსტებში მუდმივად ყმაწვილივით ცელქობდა და ოხუნჯობდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის მწერლობაში არ ჩანდა მისი ნიჭის ღირსება და ნაკლი. მისი ტექსტები მხოლოდ ოხუნჯობის ხასიათს ატარებდა.