საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები87045

1887

ტიპი: ავტორობა

1887 წელს ქუთაისში დაბრუნებულმა დუტუ მეგრელმა დაწერა მოთხრობა „საცოდავნი“.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887 წელს შექმნილი მოთხრობა „საცოდავნი“ დუტუ მეგრელმა ნიკო დადიანს წაუკითხა.

1887

ტიპი: ავტორობა

1887 წელს დუტუ მეგრელის მოთხრობა „საცოდავნი“ პოზიტიურად მიიღეს გაზეთ „ივერიის“ რედაქციაში.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887 წელს სტამბა, სადაც ლუარსაბ ხელაძე მუშაობდა, გადავიდა გოლა ჩიტაძის სახლში, ეგზარხოსის მოედანთან მდებარე ჩიხის №7-ში.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887 წელს უფროს ძმა გიორგისთან ერთად სვანეთში მოგზაურობამ, იქაურმა ბუნებამ, უზარმაზარმა მთებმა, დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა შიო მღვიმელზე.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887 წელს შიო მღვიმელმა და უფროსმა ძმამ, გიორგიმ სვანეთისკენ მგზავრობისას გზად სოფელი ორბელი გაიარეს, იქიდან კი ცაგერში ჩავიდნენ.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887 წელს ლადო აღნიაშვილისა და შიო დავითაშვილის დახმარებით შიო მღვიმელი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წევრი გახდა.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მდივანს, იაკობ მანსვეტაშვილს არ სურდა შიო მღვიმელის საზოგადოებაში გაწევრიანება იმ მიზეზით, რომ მას ინტელიგენტის იერი არ ჰქონდა.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887-1893 წლებში ოდესის უნივერსიტეტში სწავლის გამო დუტუ მეგრელს ექვსი წლის განმავლობაში უწევდა საქართველოსა და ოდესას შორის მოგზაურობა.

1887

ტიპი: ავტორობა

1887-1893 წლებში ალექსანდრე გარსევანიშვილმა დუტუ მეგრელის ერთ-ერთ მოთხრობას მიუძღვნა წერილი „Тип дворянина-кулака в грузинской литературе“.

1887

ტიპი: ავტორობა

1887-1893 წლებში დუტუ მეგრელის ერთ-ერთ მოთხრობას ალექსანდრე გარსევანიშვილმა ვრცელი წერილი მიუძღვნა რუსულ გაზეთში „Новое обозрение“.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887 წელს ვასილ წერეთელი არასაიმედო პოლიტიკური საქმიანობის გამო ოდესის უნივერსიტეტიდან გამოაძევეს.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887 წელს, ოდესის უნივერსიტეტიდან გამოძევების შემდეგ, ვასილ წერეთელი საქართველოში გადმოიყვანეს.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887 წელს შვეიცარიიდან დაბრუნებულ ივანე მაჭავარიანს ჩინოვნიკად მუშაობა არ სურდა

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887-1899 წლებში ივანე მაჭავარიანი და „მოამბის“ რედაქცია ჰონორარს თითქმის არავის აძლევდნენ.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887-1899 წლებში „მოამბის“ ნომრების შედგენა ძირითადად ივანე მაჭავარიანს ევალებოდა.

1887

ტიპი: ავტორობა

1887-1899 წლებში ივანე მაჭავარიანი ადგენდა „მოამბის“ შინაურ ქრონიკას.

1887

ტიპი: ავტორობა

1887-1899 წლებში ივანე მაჭავარიანის თარგმანები „მოამბეში“ იბეჭდებოდა.

1887

ტიპი: ავტორობა

1887-1899 წლებში ივანე მაჭავარიანს მწერლობა ხალხის განათლებისა და რევოლუციის გამარჯვების უმთავრეს საშუალებად მიაჩნდა.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887-1899 წლებში ცენზურა უზღუდავდა ნაწარმოებებში საკუთარი აზრის გამოხატვას ივანე მაჭავარიანს და იმდროინდელ სხვა მწერლებს.

1887

ტიპი: ავტორობა

1887-1899 წლებში ივანე მაჭავარიანს და სხვა იმდროინდელ მწერლებს თარგმანებში უფრო შეეძლოთ საკუთარი აზრებისა და მოქალაქეობრივი პოზოციის გამოხატვა, თუ რა თქმა უნდა, თარგმანი დაშვებული იყო რუსეთის ცენზურის მიერ.

1887

ტიპი: ავტორობა

1887-1899 წლებში ივანე მაჭავარიანს და სხვა იმდროინდელ მწერლებს თარგმანებში უფრო შეეძლოთ საკუთარი აზრებისა და მოქალაქეობრივი პოზოციის გამოხატვა, რადგან რუსული ცენზურის მიერ დაშვებულ თარგმანებს ადგილობრივი ცენზორი აღარ ამოწმებდა.

1887

ტიპი: ავტორობა

1887-1899 წლებში ცენზურას შეუმჩნეველი დარჩა ივანე მაჭავარიანის ჩამატებული შენიშვნები ერკმან-შატრიანის „გლეხი კაცის ისტორიაში“, რომელიც ამ წლებში „მოამბეში“ იბეჭდებოდა.

1887

ტიპი: ავტორობა

1887-1899 წლებში ივანე მაჭავარიანის თარგმნილი ერკმან-შატრიანის „გლეხი კაცის ისტორია“ „მოამბეში“ იბეჭდებოდა.