საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81452

1883

ტიპი: სტატუსი

1883 წელს ალიბეგ მამედბეგ ზადე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ნამდვილი წევრი გახდა.

1883

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1883 წელს მიხეილ სამსონის ძე ოკუჯავა დაიბადა ქუთაისში.

1883

ტიპი: ავტორობა

1883 წლის ჟურნალ „ივერიის“ N1-ში დაიბეჭდა ალექსანდრე ყაზბეგის (იბეჭდებოდა მოჩხუბარიძის ფსევდონიმით) მოთხრობა „ციკო“, იოსებ ბაქრაძის „ამაო სიახლოვე“, ალექსანდრე ჭავჭავაძის ლექსები და სტეფანე ჭრელაშვილის „ხილად“ (ახალი წლის გამო).

1883

ტიპი: ავტორობა

1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ N1 დაიბეჭდა ელენე მამულაშვილის მიერ ნათარგმნი იტალიელი ავტორის, ლორენცო ბენონის (რუფინი) წერილები გენუის მცხოვრებთა ყოფა-ცხოვრებისა და ტრადიციების შესახებ.

1883

ტიპი: ავტორობა

1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 1; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) რუბრიკაში „შინაური მიმოხილვა“ დაიბეჭდა პუბლიკაცია, რომელშც აღნიშნული იყო, რომ ქუთაისის საადგილმამულო ბანკს სესხების გაცემა დროებით უნდა შეეჩერებინა. ავტორი წერილში ხსნიდა კრედიტის პირობებსა და მნიშვნელობას.

1883

ტიპი: ავტორობა

1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 1; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) პუბლიკაციაში – „ევროპიელის აზრი ჩვენს ლიტერატურაზე“ განხილული იყო გერმანულ ჟურნალში „Fur Literatur des Jn und auslandes" (ჟურნალი ჩვენი ქვეყნისა და უცხო ლიტერატურისა) დაბეჭდილი არტურ ლაისტის წერილი „მივიწყებული ლიტერატურა“, რომელშიც ავტორი ჩვენი ქვეყნის და ქართული ანბანის წარმოშობის ისტორიაზე წერდა.

1883

ტიპი: ავტორობა

1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 1; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) პუბლიკაციაში – „ევროპიელის აზრი ჩვენს ლიტერატურაზე“ განხილული იყო გერმანულ ჟურნალში „Fur Literatur des Jn und auslandes" (ჟურნალი ჩვენი ქვეყნისა და უცხო ლიტერატურისა) დაბეჭდილი არტურ ლაისტის წერილი „მივიწყებული ლიტერატურა“, რომელშიც ავტორი წერდა:„საკმაოდ მდიდარია ქართველების პოეზია, თუმცა აღმოსავლური კილო ეტყობა, მაინც გრძნობიერის მელოდიით გადმოსცემს საქართველოს ხალხის აწინდელ მდგომარეობას. უმთავრეს საგანს ამ ლექსებისას შეადგენს ჩივილი დაკარგულ დიდებაზე და იმედი უკეთესი მომავლისა.“

1883

ტიპი: თანამდებობა

1883 წელს გიორგი საძაგლიშვილი თელავის სასულიერო სასწავლებლის უფროსის მოადგილედ და კატეხიზმოსა და საღმრთო ისტორიის პედაგოგად დაინიშნა.

1883

ტიპი: ღონისძიება

1883 წელს კავკასიის გზათა ინჟინრების მმართველობამ მტკვრის გამოკვლევა და ხეებისგან გაწმენდა ინჟინერ ლაცინიკოვს დაავალა.

1883

ტიპი: განათლება

1883 წელს დავით ვახვახიშვილი თბილისის პირველი კლასიკური გიმნაზიის მოსწავლე იყო.

1883

ტიპი: ღონისძიება

1883 წელს დავით ვახვახიშვილმა მეხუთეკლასელ მოსწავლეს 20 მანეთი მოჰპარა.

1883

ტიპი: განათლება

1883 წელს ქარუმიძე თბილისის პირველი კლასიკური გიმნაზიის მოსწავლე იყო.

1883

ტიპი: განათლება

1883 წელს სერგო მღებრიშვილი თბილისის პირველი კლასიკური გიმნაზიის მოსწავლე იყო.

1883

ტიპი: ღონისძიება

1883 წელს დავით ვახვახიშვილსა და ქარუმიძეს პირველი კლასიკური გიმნაზიის სასადილოდან 30 ვერცხლის კოვზის მოპარვა ედებოდათ ბრალად.

1883

ტიპი: თანამდებობა

1883-1899 წლებში მიხეილ ბართლომეს ძე ფარეიშვილი პა­ტა­რა ონის წმ. გი­ორ­გის ეკლესიის მღვდელი იყო.

1883

ტიპი: თანამდებობა

1883-1910 წლებში დავით ბესარიონის ძე ღამბაშიძე გაზეთ „მწყემსის“ რედაქტორი იყო.

1883

ტიპი: თანამდებობა

1883-1885 წლებში გიორგი დავითის ძე ქართველიშვილი გაზეთ „დროების“ გამომცემელი იყო.

1883

ტიპი: ავტორობა

1883 წლის პირველი იანვრის გაზეთ „დროების“ სარედაქციო გვერდზე ხელმოუწერლად გამოქვეყნდა ილია ჭავჭავაძის სტატია „საახალწლო“. ტექსტი ილია ჭავჭავაძის სახელით პირველად დაიბეჭდა მწერლის თხზულებათა ოცტომეულში.

1883

ტიპი: განათლება

1883 წელს სპირიდონ იოსების ძე ვაწაძემ პეტერბურგის სამედიცინო აკადემია დაამთავრა.

1883

ტიპი: თანამდებობა

1883 წელს რუსეთის არმიის შტაბს-კაპიტანი დავით ივანეს ძე ავალიშვილი ქართული დრამატული საზოგადოების თავმჯდომარედ აირჩიეს. ის თადარიგში გასვლის შემდეგ იყო ნაფიცი ვექილი და თბილისის სათავადაზნაურო ბანკის დირექტორი.

1883

ტიპი: თანამდებობა

1883 წელს დავით გიორგის ძე საცერაძე სოფ. ალისმერეთის წმ. გიორგის ეკლესიის მღვდელი იყო.

1883

ტიპი: თანამდებობა

1883-1902 წლებში დომენტი იოანეს ძე რამინიშვილი სოფ. ამაშუკეთის წმინდა გიორგის ეკლესიის მღვდელი იყო.

1883

ტიპი: თანამდებობა

1883-1907 წლებში იოსებ შიოს ძე გორგაძე სოფ. ბაბის წმ. გიორგის ეკლესიის მღვდელი იყო.