საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81983

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ მხურვალე კოცნას უგზავნიდა მის ტკბილ, ერთგულ და ძვირფას მეგობარს. ესწრაფვოდა მის ნახვას.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ მასთან შეხვედრა ერთადერთი რამ იყო, რაც იმედით ავსებდა, რაც პირადი იყო და მხოლოდ მას ეკუთვნოდა. სხვა ყველაფერი, რაც ეიმედებოდა პოლიტიკას უკავშირდებოდა.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ ის ყველაზე მეტად ენატრებოდა და საოცრად სწყუროდა მისი ნახვა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, საქართველოს ჰიმნის კომპოზიტორმა თქვა, რომ თავისი ქვეყნის ფოლკლორული მუსიკა მოიცავდა ჰარმონიასაც, კონტრაპუნქტებსაც და ყველაფერს, რაც თეორიულად ჰქონდა ნასწავლი.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ საქართველოს ჰიმნის კომპოზიტორი საინტერესო ადამიანი იყო. მას მუსიკალური განათლება პეტროგრადში ჰქონდა მიღებული.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ საქართველოს ჰიმნი არ იყო ერთი პიროვნების მიერ ცნობიერად შექმნილი პროდუქტი. იგი სამი ნაწილისაგან შედგებოდა: ლოცვა, ბრძოლა და გამარჯვება.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, საქართველოს ჰიმნის ავტორმა უთხრა, რომ იგი ქართველი ხალხის ქმნილება იყო და ზუსტად არავინ იცოდა რევოლუციის დროს გაჩენილმა სიმღერამ როგორ მიიღო ის ჟღერადობა, რაც ჰქონდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ საქართველოს ჰიმნს უგზავნიდა ჯარისკაცების სიმღერასთან ერთად. ჰიმნი თავად კომპოზიტორმა მიუტანა.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ უფრო და უფრო ჰარმონიულად უყვარდა და, როცა ერთმანეთს შეხვდებოდნენ ძალიან ბედნიერები იქნებოდნენ.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ სტოქსი ბევრი გამოწვევის წინაშე იდგა და თავს არ ზოგავდა, რათა ყველაფერი სათანადოდ გაეკეთებინა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, საქართველოს ჰიმნის კომპოზიტორმა უამბო, რომ საეკლესიო მუსიკამ, რომლის ხელნაწერები მეცხრე საუკუნიდან არსებობდა, ბევრი რამ წარმართული მუსიკისაგან, მათ შორის მზის ღმერთისადმი მიძღვნილი საგალობლისგან აიღო.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე სოციალისტ-ფედერალისტმა თევდორე ღლონტმა განაცხადა, რომ არ ეთანხმებოდა მენშევიკთა აზრს, დამფუძნებელი კრების ფრაქციის წევრებს ხალხის თანდასწრებით მოეწონებინათ და დაედასტურებინათ კრების მიერ მიღებული კანონები. მას სახელმწიფოებრივი თვალსაზრისით სწორად მიაჩნდა, განსახილველი კანონების გარშემო კამათი ხალხში გადაეტანათ, რადგან ხალხს პოლიტიკური ბრძოლა სურდა და ამის დაუკმაყოფილებლობა პარლამენტარიზმს მოსპობდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე სოციალ-დემოკრატმა ბიქტორ თევზაიამ მოხსენება წაიკითხა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე ეროვნულ-დემოკრატმა გრიგოლ ვეშაპელმა აღნიშნა, რომ ხალხთან დასაახლოვლებლად საუკეთესო საშუალება დამფუძნებელი კრების საქმიანობა იყო და არა პროპაგანდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს სხდომაზე სოციალ-დემოკრატმა გრიგოლ ურატაძემ დამფუძნებელ კრებას მოახსენა, რომ პროპაგანდის კომისიამ დაადგინა, დამფუძნებელი კრების პრეზიდიუმის განკარგულებაში გადადებულიყო 2 000 000 მან. საპროპაგანდო ხარჯებისთვის.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 4 იანვარს, თელავში, საგანგებო კომისიის მიერ კომპოზიტორ ნიკო სულხანიშვილის ნაწარმოებთა გახსნას დაესწრნენ საქართველოს საისტორიო-საეთნოგრაფიო საზოგადოების მუზეუმის გამგეობის წევრები: სერგი გორგაძე და იროდიონ სონღულაშვილი.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე ეროვნულ-დემოკრატთა ლიდერი სპირიდონ მალხაზის ძე კედია ვრცელი სიტყვით გამოვიდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე სოც. ფედერალისტი თევდორე ღლონტი პოლიტიკური ბრძოლის გაჩაღებას მოითხოვდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე ეროვნულ-დემოკრატ სპირიდონ კედიას დაუშვებლად მიაჩნდა, რომ დამფუძნებელი კრების უმცირესობის ფრაქციის წარმომადგენელს პროვინციებში თავისი პოლიტიკური იდეების წინააღმდეგ ელაპარაკა და აგიტაცია გაეწია.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე ეროვნულ-დემოკრატი სპირიდონ კედია წინააღმდეგი იყო საპროპაგანდო კომისიისთვის 2 მილიონის გამოყოფისა, ვიდრე მე-3 მუხლის შესახებ შეთანხმება არ მოხდებოდა.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე სოც. დემოკრატ გრიგოლ ურატაძის წინადადებით მუხლობრივად კენჭი უყარეს საპროპაგანდო კომისიის კანონპროექტს, რომელიც მიიღეს მენშევიკების მითითებით. დამფუძნებელი კრების პრეზიდიუმს გამოეყო 2 მილიონი მან. პროპაგანდისათვის.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე სოც. დემოკრატმა გრიგოლ გიორგაძემ განაცხადა, რომ სოც. ფედერალისტ თევდორე ღლონტი წინააღმდეგი იყო დამფუძნებელ კრებაში გარკვეული საზღვრების დაწესებისა და სურდა პოლიტიკური ბრძოლა ხალხში გადაეტანა, რაც ბოლშევიკური და ანარქიული გზა იყო.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე სოც. ფედერალისტმა თევდორე ღლონტმა განაცხადა, რომ გრიგოლ ვეშაპელი ხალხთან მისვლის წინააღმდეგი იყო, რაც მას არ უკვირდა, რადგან ის პარლამენტარიზმის წინააღმდეგიც იყო.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე სოც. დემოკრატმა გრიგოლ გიორგაძემ ოპონენტებს უპასუხა, რომ მას საწინააღმდეგო არაფერი ჰქონდა სპირიდონ კედიას აზრის – პროექტი საპროპაგანდო კომისიას დაბრუნებოდა საბოლოო შესწორებისთვის.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს სხდომაზე ეროვნულ-დემოკრატმა გრიგოლ ვეშაპელმა დამფუძნებელი კრებას ურჩია, რომ ხალხის სხვადასხვა საჭიროებას მოხმარებოდა ის თანხა, რომელიც პროპაგანდისათვის უნდა გადაედოთ.