საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81232

1917

ტიპი: განათლება

1917-1918 სასწავლო წელს ვაზგენ სარიბეკიანცმა თბილისის მეორე კომერციული სასწავლებელი დაამთავრა.

1917

ტიპი: თანამდებობა

თბილისის II კომერციული სასწავლებლის 1917/1918 სასწავლო წლის ანგარიშის თანახმად, კომერსანტი მიხეილ გიორგის ძე ბაშარული სამეურნეო საბჭოს წევრი იყო.

1917

ტიპი: ორგანიზაცია

თბილისის II კომერციული სასწავლებლის 1917-1918 სასწავლო წლის ანგარიშის თანახმად, 1911 წლიდან ნიკოლოზ დიმიტრის ძე მახათაძე (დირექტორი) სამეურვეო საბჭოს მუდმივი წევრი იყო.

1917

ტიპი: თანამდებობა

თბილისის II კომერციული სასწავლებლის 1917-1918 სასწავლო წლის ანგარიშის თანახმად, კომერსანტი ნოე სიმონის ძე ძიძიშვილი 1917 წლის 4 მაისიდან სამეურნეო საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილე იყო.

1917

ტიპი: ორგანიზაცია

თბილისის II კომერციული სასწავლებლის 1917-1918 სასწავლო წლის ანგარიშის თანახმად, კომერსანტი მიხეილ ნერსესის ძე ოსიპიანცი (ოსეპიანცი) სამეურვეო საბჭოს წევრი იყო.

1917

ტიპი: განათლება

1917-18 სასწავლო წელს გრანდ ტერ-ვარტანიანცმა დაამთავრა თბილისის მეორე კომერციული სასწავლებელი.

1917

ტიპი: განათლება

1917-18 სასწავლო წელს ივანე ჭანტურიამ თბილისის მეორე კომერციული სასწავლებელი დაამთავრა.

1917

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

ფილიპე ლორია თბილისში ცხოვრობდა შერემეტიევის ქუჩაზე, სახლ N40-ში.

1917

ტიპი: თანამდებობა

1917 წელს ფილიპე ლორია საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრად აირჩიეს.

1917

ტიპი: თანამდებობა

სიმონ გრიაზნოვი პედაგოგად 27 წელი მუშაობდა. 1891 წლიდან შვიდი წელი ლეგალურად იმუშავა, შემდეგ ანტისახელმწიფოებრივი საქმიანობისთვის იდევნებოდა და მხოლოდ 1917 წელს განაგრძო პედაგოგად მუშაობა ვერის პირველ სასწავლებელში, ჰქონდა კერძო გაკვეთილებიც.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წელს ამერიკის კონგრესის წევრმა, სოციალისტმა მეიერმა სახელმწიფო სათათბიროს წევრ კარლო ჩხეიძეს ტელეგრამით მოსთხოვა ავტორიტეტული უარყოფა იმ ხმებისა, თითქოს რუსი სოციალისტები ხელს უწყობდნენ სეპარატიული ზავის შეკვრას გერმანიასთან, რაც შესრულდა.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წელს ამიერკავკასიის ახალმა მთავრობამ გამოაქვეყნა პროგრამა, რომელშიც არ იყო აღნიშნული ქალთა სწორუფლებიანობის საკითხი. პროგრამას ხელს აწერდნენ კავკასიის განსაკუთრებული კომიტეტის თავმჯდომარე ხარლამოვი, წევრები: მიხეილ პაპაჯანოვი, მამედ ჯაფაროვი, აკაკი ჩხენკელი და კიტა აბაშიძე. თუმცა, აკაკი ჩხენკელისა (სოციალ-დემოკრატიული) და კიტა აბაშიძის (სოციალ-ფედერალისტური) პარტიები თავიანთ პროგრამებსა თუ ბეჭვდით ორგანოებში აღიარებდნენ ქალთა ხმის უფლებას და სრულ ემანსიპაციას.

1917

ტიპი: ნასამართლეობა

1917 წელს დაბა ყვირილაში დააპატიმრეს ცნობილი ჯაშუში ილიკო მხეიძე, რომელიც 1905 წელს სოციალ-რევოლუციონერთა პარტიაში მუშაობდა.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წელის გაზეთის „ხმა ქართველი ქალისა“ ცნობით, ემიგრანტებმა იუსტიციის მინისტრ ა. ფ. კერენსკის გაუგზავნეს დეპეშა, რომ ინგლისის მთავრობა უარს ამბობდა ქალების რუსეთში გამგზავრებაზე. ისინი ითხოვდნენ ნებართვას პოლიტიკური ემიგრანტების და მათი ოჯახების რუსეთში დაბრუნებაზე. საფრანგეთის ელჩის დროებითი წასვლის გამო მის მოადგილედ პეტროგრადში სოციალისტი ალბერტ ტომა ითვლებოდა, რომელიც უკვე იქ იყო.

1917

ტიპი: ნასამართლეობა

1917 წელს თბილისის ყოფილი პოლიცმეისტერი, პოლკოვნიკი ზდანოვსკი თბილისის აღმასრულებელი კომიტეტის დადგენილებით სატუსაღოდან გაანთავისუფლეს. ის 4 დღის განმავლობაში კავკასიიდან უნდა გაეგზავნათ, ამასთანავე მისთვის არ უნდა მიეცათ სამხედრო სამსახური კავკასიის ბრძოლის ასპარეზზე.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წელს ამიერკავკასიის კომიტეტთან დაარსდა საგანგებო კომისია, რომელიც იმ პიროვნებათა მოღვაწეობას გამოიძიებდა, რომელთა ყოფა-ქცევა მავნე იქნებოდა ახალი რეჟიმისთვის. ამავე კომიტეტში მზადდებოდა დებულებები სასამართლოებთან დაკავშირებული სხვადასხვა საკითხების შესახებ. საგანგებო კომისიის წევრები იყვნენ: გ. რცხილაძე, გრუზენბერგი და ბარხუდაროვი.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წ. გაზეთ „ხმა ქართველი ქალისა“ რედაქციას ფოთელმა ქალებმა შესწირეს 70 მანეთი და 35 კაპიკი. ფულის შეგროვება სოფიო გიორგის ასულმა საბახტრიშვილმა ითავა, ხოლო შემწირველები იყვნენ: ქსენია ჩხარტიშვილისა, მარიამ დიდია, ელენე ჯაფარიძისა, ბაბილინა თელიავა, ქ. ლეჟავასი, ანა ხოჭოლავა, ელპიტე ხოშტარია, ბეგლარ მამალაძე, ოსანა ჭაჭუასი, რუსუდან საბახტრიშვილისა, შანშე ლეჟავა, ლ. საბახტრიშვილი, ცაცო ყრუაშვილი, ნინა გამისკირია, ნინო ნორკიძე, ქსენია ჯოლია, ანა სოკოლოვსკაია, აღათი ტუღაშიძისა, ნატალია აგიაშვილი, მ. ბურჭულაძისა, ქორქია, მამალაძისა, თოფურიძისა, მეგრელიძისა და საღარაძე.

1917

ტიპი: გარდაცვალება

1917 წელს არქიელის გორაზე, გზაში მიმავალი სენაკის მაზრის მცხოვრები გეგენავა უეცრად წაიქცა და გარდაიცვალა. ექიმების დასკვნით, სიკვდილის მიზეზი გულის გაგანიერება აღმოჩნდა.

1917

ტიპი: ნასამართლეობა

1917 წელს სოფელ კვახჭირის ჭოგნარის საზოგადოებაში მცხოვრებ ირაკლი აბულაძეს ბოროტმოქმედებმა სახედარი ხარები მოჰპარეს. მან ადგილობრივ კომიტეტს მიმართა დახმარების აღმოსაჩენად.

1917

ტიპი: ნასამართლეობა

1917 წელს პეტროგრადის მუშათა საბჭოს თავმჯდომარე კარლო ჩხეიძემ „შავი წერტილის საბჭოსგან“ სიკვდილის განაჩენი მიიღო.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წლის 1-ლი ივნისის გაზეთ „ხმა ქართველი ქალისას“ ცნობით, იტალიის იუსტიციის მინისტრმა ეტორე საკიმ პარლამენტში შეიტანა კანონპროექტი ქალებისთვის ყოველგვარი მოქალაქეობრივი უფლების შეზღუდვის გაუქმების შესახებ.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წლის მარტში გაზეთ „ჟენსკი ვესტნიკის“ რედაქციამ განცხადება გაუგზავნა იუსტიციის მინისტრ კერენსკის, სადაც შეახსენებდა ქალთა უფლებებს.

1917

ტიპი: ნასამართლეობა

1917 წელს სამტრედიაში სრულიად უმიზეზოდ, პოლიტიკური ნიშნით დაიჭირეს ადგილობრივი გამომძიებელი, ს. ფ. პარტიის წევრი, მ. კანდელაკი იმის გამო, რომ მან საკუთარ ეზოში თოფი გაისროლა. ადგილობრივმა აღმასრულებელმა კომიტეტმა მას კონტრ-რევოლუციონერობა დასწამა და მეტეხის ციხეში გადაგზავნა.

1917

ტიპი: ნასამართლეობა

1917 წელს ყოფილ სამხედრო მინისტრ სუხომლინოვის ბრალდება, რომ ის რუსეთის მტერს შეგნებულად ეხმარებოდა, არ დამტკიცდა. მას სამუდამო კატორღა მიესაჯა. სუხომლინოვი განაჩენს სიმშვიდით შეხვდა, ხოლო მისი მეუღლე ცუდად გახდა.

1917

ტიპი: ავტორობა

1917 წელს კავკასიის არმიის მთავარსარდალმა, გენერალმა პრჟევალსკიმ სახელმწიფო სათათბიროს წევრ კარაულოვს დეპეშა გაუგზავნა, რომელშიც წერდა, რომ კორნილოვის საქმეზე გამოძიება მიმდინარეობდა და საქმე დახურულად ვერ გაირჩეოდა. თავისი ცნობები კარაულოვს შეეძლო, გადაეცა საგამოძიებო კომისიისთვის, ანუ დროებითი მთავრობისთვის. პრჟევალსკის აზრით, გაუგებარია მისი მოწოდება თერგის ყაზახებისადმი. კორნილოვის საქმის მასალების გადმოცემით მან შეარცხვინა მინისტრთა თავმჯდომარისა და უმაღლესი მთავარსარდლის მოწოდება, რითაც შეაქვს არეულობა ჯარსა და მაცხოვრებლებში.