საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები18890

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ ყვირილის დეპუტატების მოვალეობა დაბის საქმეებისა და პრობლემების ხელმძღვანელობა იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილის მოსახლეობა უყურადღებობის გამო ძალიან ცუდ მდგომარეობაში იმყოფებოდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში გარემოს მოწესრიგება და დასუფთავება მარტივი იყო, როგორც დეპუტატების, ისე მოქალაქეების მხრიდანაც, თუმცა ამისთვის საქმეებს ხელმძღვანელობა სჭირდებოდა, რისთვისაც თავს არავინ იწუხებდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ შავი ქვის საწარმომ ძალიან ბევრი სხვადასხვა ტომისა და სარწმუნოების ადამიანი შეკრიბა დაბა ყვირილაში. მათ შორის იყვნენ ცუდი ზნის მქონე და უსაქმური ადამიანებიც.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი აღნიშნავს, რომ დაბა ყვირილაში არსებობდა სანიტარული კომისია, თუმცა თავის საქმეს არ ასრულებდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში ძალიან ბევრი ქურდი და ავაზაკი ჩავიდა, თითქოს მარგანეცზე სამუშაოდ, სინამდვილეში კი მათი საქმიანობა ძარცვა იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში ქურდები თავისუფლად დადიოდნენ, პოლიცია ყურადღებას არ აქცევდა მათ ძარცვას.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში ორი-სამი ძარცვის შემთხვევა იყო. ადგილობრივ ვაჭარს 500 მანეთი ამოაცალეს, სასტუმროს მდგმურები გაძარცვეს და ვერცხლის ქამარ-ხანჯლები, ძვირფასი ქუდები და ერთი ცხენი წაიყვანეს, თუმცა არავინ იძიებდა ამ ფაქტს და არავის აინტერესებდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში ძარცვა გახშირებული იყო, თუმცა არსებულ მდგომარეობას არავინ აქცევდა ყურადღებას.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში ხმები დადიოდა, თითქოს მძარცველებს კომპანია ჰქონდათ შექმნილი და აგენტების დახმარებით მოპარულ ცხენებს სხვადასხვა ქვეყნებში გზავნიდა. ისინი ინიღბებოდნენ შავი ქვის მტვრით და მარგანეცზე მომუშავე ადამიანების შთაბეჭდილებას ტოვებდნენ. ამ საქმეებს არავინ იძიებდა და ყურადღებას არ აქცევდნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 6 ოქტომბერს თბილისის საქალაქო საბჭოში განიხილავდნენ არგილანდერის წინადადებას, რომ ქალაქში ცეცხლმქრობელი ეტლები შემოეტანათ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ვიქტორ ნიკოლოზის ძე გეევსკიმ მებაღეობის სკოლის შენობის კურთხევაზე განაცხადა, რომ 32 მოსწავლიდან 15 ქართველი იყო, 10 – სომეხი, 5 – რუსი, 2 კი – ოსი.

1888

ტიპი: ავტორობა

1888 წლის 12 აპრილის გაზეთი „ივერია“ იუწყებოდა, რომ ანტონ ფურცელაძემ დაწერა ვრცელი ისტორიული მონოგრაფია გიორგი სააკაძის შესახებ, რომელსაც საჯაროდ წაკითხვის შემდეგ დაბეჭდავდა.

1888

ტიპი: ავტორობა

1888 წლის 12 აპრილის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა ნიკოლოზ ურბნელის მიერ შეკრებილი „ხევსურული სიმღერები“.

1912

ტიპი: ავტორობა

1912 წლის 16 დეკემბრის გაზეთ „იმერეთის“ ცნობით, ნ. სულხანიშვილმა ქართულ ენაზე სამმოქმედებიანი საბავშვო პიესა დაწერა.

1912

ტიპი: ავტორობა

1912 წლის 16 დეკემბრის გაზეთ „იმერეთში“ დაიბეჭდა ჯაჯუ ჯორჯიკიას მოთხრობა „დამბაჩის ტუჩთან“.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 8 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, მოქანდაკე იაკობ ნიკოლაძემ ნოე ჟორდანიას ბიუსტი დაამთავრა.

1896

ტიპი: ავტორობა

1896 წლის 31 ოქტომბრის გაზეთ „ცნობის ფურცელში“ დაბეჭდილ წერილში მღვდელი დიომიდე ჩხაიძე საზოგადოებას ლანჩხუთის საკვირაო სკოლისა და სახალხო სამკითხველოსთვის თანხითა და წიგნებით დახმარებას სთხოვდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 6 იანვრის გაზეთ „საქართველოში“ მედიცინის დოქტორი, პეტროგრადის ვენერიული კლინიკის ორდინატორი გევორქ ა. ახვერდოვი იუწყებოდა, რომ ვენერიულ, კანის და სიფილისიან ავადმყოფებს საკუთარ ბინაში, მისამართზე: თბილისი, მიხეილის ქ. N7 მიიღებდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 7 იანვრის გაზეთ „საქართველოში“ საპნის ქარხნის მფლობელმა გ. კოჩიაშვილმა საკუთარი ქარხნის შესახებ სარეკლამო წერილი გამოაქვეყნა.

1898

ტიპი: ავტორობა

1898 წლის 9 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ალექსანდრე ეპისკოპოსის „სპარსეთის მეფე და ქართველი ტყვე“ 3 კაპიკი ღირდა.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 27 დეკემბერს აზერბაიჯანის საგარეო საქმეთა მინისტრმა ფატალი ხან ხოისკიმ სომხეთის საგარეო საქმეთა მინისტრ ალექსანდრე ხატისოვს გაუგზავნა დეპეშა, რომელშიც წერდა, რომ სომხეთის მთავრობის მიერ 21 დეკემბერს სოფელ კარაგაბაზარისა და ზანგიბაზარის რაიონის მაჰმადიანთა წინააღმდეგ სამხედრო მოქმედებით და 22 დეკემბერს სოფელ სულუხანლუს განადგურებით, ასევე, მიმდინარე ბრძოლებით სოფლებში – ჩახანკერსა და კარაკიშლახში სომხეთმა მათ შორის დადებული 23 ნოემბრის ხელშეკრულება დაარღვია.

1887

ტიპი: ავტორობა

1887 წლის 5 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა განცხადება იმის შესახებ, რომ თბილისის წიგნის მაღაზიებში იყიდებოდა მოსე ჯანაშვილის მიერ შედგენილი წიგნები: „საქართველოს მოკლე ისტორია“ (ფასი 60 კაპ.), „საქართველოს საეკლესიო ისტორია“ (ფასი 45 კაპ.) და „მერცხალი“ (ფასი 7 კაპ.).

1887

ტიპი: ავტორობა

1887 წლის 5 მარტის გაზეთი „ივერია“ (რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) წერდა, რომ გაზეთ „რუსს. ვედმ.“ ცნობით, გამოვიდა ერმაკოვის წიგნი „კავკასიის აღწერილობა“.

1919

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 1-ლი იანვრის გაზეთ „საქართველოში“ ექიმი ალექსანდრე დავითის ძე კეკელია იუწყებოდა, რომ იღებდა კანის, ვენერიულ და სიფილისიან ავადმყოფებს თავის სამკურნალო კაბინეტში მისამართზე: მიხეილის პროსპექტი N11.