საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები18591

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, კომუნივერსიტეტის რექტორი ტაკოევი წინადადებით გამოდიოდა მისასალმებელი დეპეშები გაეგზავნათ რ. კ. პ. ცეკას, ლენინის, სტალინის და აზერბაიჯანის ცაკას მდივნისთვის, აგამალი ოღლისთვის.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, კომუნივერსიტეტის რექტორმა ტაკოევმა აზერბაიჯანის ცაკის თავმჯდომარის აგამალი ოღლის მისალოცი დეპეშა წაიკითხა.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 10 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, ფიზიკური, ქიმიური, გეოლოგიური და გეოგრაფიული ლაბორატორიებისთვის ხელსაწყოები და მასალები გერმანიაში იყო შეკვეთილი, რიმლებიც ჯერ არ იყო ჩამოსული. ამ გარემოებამ უნივერსიტეტის მუშაობა დააბრკოლა.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 10 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტში“ აღნიშნულია, რომ დასრულდა აუდიტორიების, ბიბლიოთეკების, სამკითხველოების, ლაბორატორიებისა და კაბინეტების ხელსაწყოებითა და საჭირო მასალით შევსება.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, უნივერსიტეტს უხდებოდა ერთ და იმავე დროს მოწყობა-მოწესრიგება და მიმდინარე მუშაობის წარმოებაც.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 10 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, ამიერკავკასიის კომუნისტურ უნივერსიტეტში 243 ვაჟი და 43 ქალი ირიცხებოდა. საზოგადოებრივ-პედაგოგიურ ფაკულტეტზე - 89 კაცი, პარტიულ საბჭოთა ფაკულტეტზე - 128, ხოლო მოსამზადებელ განყოფილებაზე - 69. ქართულ ჯგუფში 20 კაცი იყო, თურქულში - 28, ხოლო რუსულში – 21. რესპუბლიკების მიხედვით სტუდენტთა რაოდენობა შემდეგნაირად ნაწილდებოდა: აზერბაიჯანის 86 მოქალაქე, სომხეთის - 43, საქართველოს - 128. ეროვნების მიხედვით: ქართველი - 56, სომეხი - 89, თათარი - 47, რუსი - 52, სხვა მცირე ერთა წარმომადგენელნი - 35. ენის ცოდნის მიხედვით: ქართული ენის მცოდნე - 67, სომხური ენის მცოდნე - 83, თათრული ენის - 88 კაცი. ასაკის მიხედვით სტუდენტების ორ მესამედზე მეტი 18-25 წლისანი იყვნენ.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 10 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, უნივერსიტეტს მხოლოდ ორი ფაკულტეტი ჰქონდა - საზოგადოებრივ-პედაგოგიური და საბჭოთა-პარტიული. არსებობდა მოსამზადებელი განყოფილებაც.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, ბიუროს მიერ უმთავრესი ყურადღება საწარმოო მუშათა და წითელ-არმიელთა კომუჯრედებთან კავშირის დაჭერისკენ იყო მიპყრობილი.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, კომუჯრედის ბიუროს თაოსნობით უნივერსიტეტის თანამშრომელთა შორის ანბანური და პოლიტუცოდინრობის ლიკვიდაციისთვის პოლიტწრეები არსდებოდა, რომლებზეც მიმაგრებული იყვნენ როგორც სტუდენტები, ასევე ლექტორები.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, კომუჯრედი ყოველდღიურად 50-60 ცალ მოსკოვში გამოცემულ გაზეთ „პრავდას“ ყიდულობდა, რაც უნივერსიტეტის გამგეობის მიერ შეძენილ რამდენიმე ათეულ რუსულ და ადგილობრივ გაზეთებთან ერთად სავსებით უზრუნველყოფდა სტუდენტების მოთხოვნილებას.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, ამა თუ იმ თემის ღრმად შესწავლის შემდეგ სტუდენტები მოხსენებებისთვის ტფილისის საწარმოების კომუჯრედებში დაიგზავნენ. პირველმა ცდამ სასურველად ჩაიარა. სტუდენტობამ საჭირო გამოცდილება მიიღო. განზრახული იყო ამ მუშაობის მაქსიმალურად გაფართოება.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, კომუჯრედი კომპარტიის და კომინტერნის ტაქტიკის და სტრატეგიის ღრმა თეორიულ და აკადემიურ შესწავლას დიდ ყურადღებას აქცევდა. მუშაობის ნაყოფიერებისთვის მთელი უჯრედი „შემაკავშირებელ“ 16 წრედ იყო დაყოფილი. აქედან 14 წრე რუსული იყო, რუსულის არამცოდნეთათვის: 1 ქართული და 1 თურქული. თითოეულ წრესთან უჯრედის ბიუროს მიერ მიმაგრებული იყო მდივანი - ხელმძღვანელი. წრეების სხდომა იმართებოდა 2 კვირაში ერთხელ, სადაც წრის მიერ დანიშნული სტუდენტი აკეთებდა მოხსენებას იმ მასალის მიხედვით, რომელსაც წრის ყველა წევრი წინდაწინ ეცნობოდა.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, ამიერკავკასიის უნივერსიტეტის კომუჯრედი თბილისის ორგანიზაციის ერთ უძლიერეს უჯრედად ჩაითვალა. კომუჯრედში 175 წევრი და კანდიდატი იყო. კავშირის წევრთა რიცხვი 115-ს აღწევდა.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, ამიერკავკასიის უნივერსიტეტის ოფიციალურად გახსნის დღეს „ოცდაექვსელებმა“ დადეს ფიცი, რომ უმაღლესი პარტიული სკოლიდან მარქსისტული ცოდნით შეარაღებიულნი გამოვიდოდნენ.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, უნივერსიტეტში ორი ფაკულტეტი – საზოგადო პედაგოგიური და საბჭოთა პარტიული ფაკულტეტი ფუნქციონირებდა. ასევე არსებობდა ნაციონალური მოსამზადებელი ჯგუფებიც.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, უნივერსიტეტის აკადემიური მხარე სავსებით დამაკმაყოფილებელი იყო. მეცადინეობა უმთავრესად ლაბორატორიებში მიმდინარეობდა. მუშაობის სიმძიმის ცენტრი გადატანილი იყო სტუდენტების თვითმოქმედებაზე, ლექტორები კი თანასწორთა შორის ხელმძღვანელის როლს ასრულებდნენ.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, სწრაფი სამუშაოები მიმდინარეობდა უნივერსიტეტის ფიზიკური, ზოოლოგიური, ბოტანიკური, გეოგრაფიული და სხვა სახეობის ლაბორატორიების მოსაწყობად. მათი ნაწილი დასრულებული იყო და უნივერსიტეტთან ერთად გაიხსნებოდა. ასევე იხსნებოდა უნივერსიტეტის უმდიდრესი წიგნსაცავი, რომელსაც აკადემიური სამკითხველოს სახით „26 კომუნარების“ სახელობის კარგად მოწყობილი ვეებერთელა დარბაზი ჰქონდა. უნივერსიტეტში იყო დასასვენებელი სამკითხველო-დარბაზიც დიდი რაოდენობის ადგილობრივი და საზღვარგარეთული ლიტერატურით, ლამაზად მორთული კლუბი, თეატრი და სხვ.

1924

ტიპი: ავტორობა

1924 წლის 12 მარტს, 13:20 საათზე, დაიწყო მორიგი სასამართლო სხდომა კათალიკოს ამბროსისა და საკათალიკოს საბჭოს წევრების საქმეზე. დაცვის ადვოკატი კირილე ნინიძე აცხადებდა, რომ მუშაობისთვის გაუსაძლისი მდგომარეობა ჰქონდათ, კერძოდ, პრესაში ვრცელდებოდა წერილები, რომლებშიც დაცვის ადვოკატებს სინდისით მოვაჭრეებს უწოდებდნენ, რითაც უდანაშაულობის პრეზუმფციას არღვევდნენ – „დანაშაულს წინასწარ კვალიფიკაციას უშვრებიანო“. დაცვის მხარე ამ გარემოებათა შესახებ სასამართლოს წერილით მიმართავდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წელს იუსტიციის სამინისტროს კანცელარიის დირექტორი გიორგი თევდორეს ძე ჟორდანია ეროვნულ საბჭოს საკოდიფიკაციო განყოფილების დაარსების შესახებ კანონპროექტის იმ ვარიანტის განხილვას სთხოვდა, რომელიც პირადად იუსტიციის მინისტრის მიერ იყო ხელმოწერილი.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 30 ივლისს კანცელარიის დირექტორმა გიორგი თევდორეს ძე ჟორდანიამ იუსტიციის მინისტრის განკარგულებით ეროვნულ საბჭოს კანცელერიაში გაგზავნა წერილი, რომელშიც ეროვნულ საბჭოს სთხოვდა მთავრობის მიერ დადასტურებული შემდეგი კანონპროექტების განხილვას: „კანონპროექტი კანონთა გამოქვეყნებისა", „კანონპროექტი საქართველოს დემოკრატიულ რესპუბლიკის იუსტიციის სამინისტროსთან საკოდიფიკაციო განყოფილების დაარსების შესახებ" და „კანონპროექტი 1914 წ. 16 დეკემბრის დროებითი კანონის/ ზოგიერთ არსებულ გადასახადთან გადიდების მოქმედების გაგრძელების შესახებ 1919 წლის 1 იანვრამდე".

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის ივლისში საქართველოს რესპუბლიკის საქმეთთა მმართველმა სარგის კაკაბაძემ იუსტიციის სამინისტროს კანცელარიას მისწერა წერილი, რომლითაც ატყობინებდა, რომ კანონპროექტი იუსტიციის სამინისტროსთან საკოდიფიკაციო განყოფილების დაარსების შესახებ მთავრობისგან 29 ივლისის სხდომაზე მიეწოდათ და ეროვნულ საბჭოს წარედგინა დასამტკიცებლად.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წელს იუსტიციის მინისტრის მოადგილემ გრიგოლ ივანეს ძე გველესიანმა და კანცელარიის დირექტორის მადგილემ ა. პონიატსკიმ თბილისის მიწის სასაწავლებლის სახალხო განათლების სამინისტროსთვის გადაცემის კანონპროექტი საქართველოს რესპუბლიკის ეროვნული კანცელარიის საბჭოს დროულად დასამტკიცებლად გაუგზავნა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 16 ივლისს ს. კაკაბაძე იუსტიციის მინისტრს, შალვა ვლადიმერის ძე ალექსი-მესხიშვილს 15 ივლისის მთავრობის სხდომის დადგენილებას გამმიჯვნელი დაწესებულებების მიწათმოქმედების სამინისტროსთვის, ხოლო ხე-მიწის მზომელთა სასწავლებელის განათლების სამინისტროსთვის გადაცემას ატყობინებდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 7 ოქტომბერს მთავრობის საქმეთა მმართველის სახელით გრიგოლ რობაქიძემ იუსტიციის სამინისტროს კანცელარიას კანონპროექტის „საქართველოს სამზღვრებიდან გაძევებისა და სასამართლოს გარეშე დატუსაღების შესახებ“ უკან დაბრუნება შეატყობინა. საკითხი მთავრობის 3 ოქტომბრის სხდომაზე განხილვიდან მოიხსნა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 14 სექტემბერს იუსტიციის სამინისტროს კანცელარიის საქმისმწარმოებელმა შ. ტატიშვილმა მთავრობისთვის წარსადგენად და განსახილველად გაგზავნა კანონპროექტი „საქართველოს საზღვრებიდან გაძევებისა და სასამართლოს გარეშე დატუსაღების შესახებ“.