საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები80982

1916

ტიპი: თანამდებობა

1916 წლამდე კიტა (ივანე) გიორგის ძე აბაშიძე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ჭიათურის განყოფილების თავმჯდომარე იყო.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის მაისში საქართველოს რესპუბლიკის შრომის სამინისტრო სახელმწიფო ბანკის თბილისის განყოფილებას სწერდა, რომ ფასიანი ქაღალდები მხოლოდ სამინისტროს საქმისმწარმოებლის – ი. ა. გოლდმანის (შემცვლელები შეიძლება ყოფილიყვნენ ტარასი გრიგორის ძე აბაშიძე ან ნ. გ. ახმეტელოვა) ხელმოწერით იქნებოდა ძალაში.

1911

ტიპი: ორგანიზაცია

1911 წლიდან ესტატე გიორგის ძე ავალიშვილი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სარევიზიო კომისიის წევრი იყო.

1917

ტიპი: ორგანიზაცია

1917 წელს ნინო სვიმონის ასული რცხილაძე და არჩილ რაჟდენის ძე ჯაჯანაშვილი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობის წევრობის კანდიდატები იყვნენ.

1911

ტიპი: ორგანიზაცია

1911 წლიდან დიმიტრი მოსეს ძე დუმბაძე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სარევიზიო კომისიის წევრი იყო.

1895

ტიპი: ორგანიზაცია

1895 წლიდან ანდრია სოლომონის ძე ღულაძე იყო ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სარევიზიო კომისიის წევრი.

1917

ტიპი: ღონისძიება

გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგის თავმჯდომარეობით შედგენილი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების 1917 წლის 31 დეკემბრის ანგარიშის მიხედვით, იმ წლის პირველ იანვარს საზოგადოებას 6951 წევრი ჰყავდა.

1917

ტიპი: გარდაცვალება

1917 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თბილისის განყოფილების თავმჯდომარე ანასტასია დავითის ასული მაჩაბლისა გარდაიცვალა.

1908

ტიპი: მფლობელობა

1908 წლის 27 იანვარს ილია ჭავჭავაძის ანდერძის განსახილველად გამართულმა ქ. შ. წ. კ. გ. საზოგადოების გამგეობის სხდომამ დაადგინა: შეეთავაზებინათ ოლღა გურამიშვილისთვის, რათა მიეღო ანდერძით მისთვის განკუთვნილი ქონება, ხოლო "საზოგადოების" მიერ შექმნილი საგანგებო კომისია დაეხმარებოდა ქვრივს დატოვებული ქონებისა და ვალების მოწესრიგებაში (ხელს აწერენ: ა. ყიფშიძე, ს. ფირცხალავა).

1917

ტიპი: ღონისძიება

გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგის თავმჯდომარეობით შედგენილი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების 1917 წლის 31 დეკემბრის ანგარიშის მიხედვით, წლის ბოლოს საზოგადოებას 8886 წევრი ჰყავდა.

1917

ტიპი: ღონისძიება

გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგის თავმჯდომარეობით შედგენილი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების 1917 წლის 31 დეკემბრის ანგარიშის მიხედვით, წლის დასაწყისში საზოგადოებას 39 განყოფილება ჰქონდა.

1916

ტიპი: ღონისძიება

1916 წლის ბოლოს გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგის თავმჯდომარეობით გამართულ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კრებაზე გადაწყდა, რომ ილიას გარდაცვალების ადგილზე ჯვარი უნდა აღემართათ. ამ საქმეს 300 მანეთი უნდა მოხმარებოდა.

1916

ტიპი: ღონისძიება

1916 წლის ბოლოს გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგის თავმჯდომარეობით გამართულ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კრებაზე გადაწყდა, რომ საზოგადოების საქმეთა მწარმოებელს ჰყოლოდა მოადგილე, რომლის წლიური ანაზღაურებაც 1500 მანეთი იქნებოდა.

1916

ტიპი: ღონისძიება

1916 წლის ბოლოს გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგის თავმჯდომარეობით გამართულ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კრებაზე გადაწყდა, ბიბლიოთეკის გამგეს ჰყოლოდა მოადგილე, რომლის წლიური ანაზღაურებაც 480 მანეთი იქნებოდა.

1908

ტიპი: ღონისძიება

1908 წლის 8 მაისს ილია ჭავჭავაძის ანდერძის განმხილველმა საგანგებო კომისიის წევრებმა – ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძემ, გრიგოლ სვიმონის ძე რცხილაძემ, შიო ზაქარიას ძე დედაბრიშვილმა, ვასილ გერასიმეს ძე ბერელაშვილმა – ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას წარუდგინეს მოხსენება, რომლის მიხედვით, საზოგადოება ილიას ნაანდერძევ მემკვიდრეობას – ძვირფასი ბიბლიოთეკა, კერძო მიწერ-მოწერა, ავეჯი და კაბინეტის მოწყობილობა – იმ შემთხვევაში მიიღებდა, თუ ოლღა ჭავჭავაძე საგურამოს მამულზე სიცოცხლეშივე უარს იტყოდა.

1905

ტიპი: ღონისძიება

1905 წლის 5 ივლისს ილია ჭავჭავაძის მიერ ნოტარიუს ილია ივანეს ძე წინამძღვრიშვილის კანტორაში დაწერილი ანდერძის თანახმად, პოეტის მთელი უძრავ-მოძრავი ქონების მემკვიდრედ მისი მეუღლე – ოლღა თადეოზის ასული გურამიშვილი – ცხადდებოდა, თავად ქვრივის გარდაცვალების შემდეგ კი მისი მამაპაპეული ქონება კანონიერი მემკვიდრეების ხელში გადადიოდა, ხოლო შეძენილი – ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების საკუთრება უნდა გამხდარიყო.

1905

ტიპი: მფლობელობა

1905 წლის 5 ივლისს ილია ჭავჭავაძის მიერ შედგენილ ანდერძში ჩამოთვლილი უძრავ-მოძრავი ქონება იყო: უძრავი ქონება – სოფლის მამული საგურამო-წიწამურში (552 დესეტინა) და ქვითკირის სახლი თბილისში, ანდრიას (ანდრეევის) ქუჩაზე; მოძრავი ქონება – სახლის მოწყობილობა, ავეჯი, სურათები, ძვირფასი ბიბლიოთეკა და კერძო მიწერ-მოწერა. სასამართლოს ბოქაულის მიერ შედგენილი მოძრავი ქონების სია მოანდერძის მეუღლეს ჰქონდა მიბარებული. უძრავ-მოძრავი ქონება თავის დროზე ოლღა ჭავჭავაძის გარდაცვალების შემდეგ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ხელში გადავიდოდა.

1908

ტიპი: ავტორობა

ილია ჭავჭავაძის ანდერძის განმხილველი საგანგებო კომისიის მიერ 1908 წლის 8 მაისს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებლი საზოგადოების გამგეობისთვის წარდგენილ ვრცელ ანგარიშში ჩამოთვლილია განსვენებული პოეტის ვალები: სათავადაზნაურო ბანკში დაგირავებული საგურამო-წიწამურის სოფლის მამულისა – 12 440 მანეთი და 77 კაპიკი; იმავე ბანკში დაგირავებული ქალაქის სახლისა – 7 178 მანეთი და 72 კაპიკი; ამას გარდა, განსვენებულს 10 000 მანეთის ვალი დარჩა თამასუქებით – ერთიანად ვალის რაოდენობამ შეადგინა 29 619 მანეთი და 49 კაპიკი. ანგარიშს ხელი მოაწერეს: ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძემ, გრიგოლ სვიმონის ძე რცხილაძემ, შიო ზაქარიას ძე დედაბრიშვილმა და ვასილ გერასიმეს ძე ბერელაშვილმა.

1918

ტიპი: ორგანიზაცია

1918 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სენაკის განყოფილების ნამდვილი წევრები იყვნენ: კონსტანტინე სისორდია, ლუკა ფირცხალავა, ივანე მათეს ძე ფრანგიშვილი, ანდრია ლევანის ძე ქავთარაძე, სამსონ ქაჩიბაია, პეტრე ქავთარაძე, შალვა ქავთარაძე, ალექსანდრე ყრუაშვილი, გრიგოლ შეროზია, აქვსენტი ბესარიონის ძე შალამბერიძე და სილოვან ბესარიონის ძე შალამბერიძე.

1919

ტიპი: თანამდებობა

1919 წლის თებერვლამდე მიხეილ ჩიქვინიძე სოფელ ვარიანის სკოლაში მასწავლებლად მუშაობდა.

1919

ტიპი: თანამდებობა

1919 წელს ნატალია ბასილაშვილი სოფელ ვარიანის სკოლაში მასწავლებლად მუშაობდა.

1908

ტიპი: ავტორობა

ილია ჭავჭავაძის ანდერძის განმხილველი საგანგებო კომისიის მიერ 1908 წლის 8 მაისს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობისთვის წარდგენილ ანგარიშში განხილულია საკითხი – განსვენებული პოეტის მემკვიდრეობის მიღების შემთხვევაში რამდენად შეძლებდნენ თანმხლები ვალების გასტუმრებას და თავად „საზოგადოებასაც" დარჩებოდა თუ არა სარგებელი. სახელდობრ: ქალაქის სახლის გაყიდვა ვერ მოხერხდებოდა, რადგან იქ პოეტის სახელზე რაიმე კულტურული დაწესებულება უნდა გახსნილიყო, სანაცვლოდ საგურამოს ვენახებისა და სახნავის გაყიდვით გაისტუმრებდნენ ყველა ვალს, ხოლო წერა-კითხვის საზოგადოების ხელში გადავიდოდა სახლი, წინა ვენახი, ბაღი და 164 დესეტინა ტყე, ამასთან – სახლი თბილისში, რომელიც ვალისგან თავისუფალი იყო. ანგარიშს ხელი მოაწერეს: ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძემ, გრიგოლ სვიმონის ძე რცხილაძემ, შიო ზაქარიას ძე დედაბრიშვილმა და ვასილ გერასიმეს ძე ბერელაშვილმა.

1908

ტიპი: ავტორობა

ილია ჭავჭავაძის ანდერძის განსახილველად შექმნილი საგანგებო კომისიის 1908 წლის 8 მაისის ანგარიშის თანახმად, საგურამოს მამულის ვალი 1-ლი ივლისისთვის 20 365 მანეთსა და 32 კაპიკს მიაღწევდა, მაგრამ აღნიშნული თანხა საშიში არ იყო ილიასეული კარმიდამოსთვის – სამსართულიანი ქვითკირის სახლი ბაღით, წინა ვენახით, ცემენტის აუზით, მშვენიერი წყაროთი და დამხმარე ქვითკირის შენობებით; მარტო ვენახი 22 დესეტინა იყო, სახნავი – არანაკლებ 100 დესეტინისა. ერთი დესეტინა სახნავი 100 მანეთი ღირდა, ვენახი კი სულ იაფად – 30 000 მანეთად მაინც გაიყიდებოდა. მაშასადამე, მარტო ვენახისა და სახნავის ერთიანი ფასი 40 000 მანეთს უდრიდა. ანგარიშს ხელი მოაწერეს: ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძემ, გრიგოლ სვიმონის ძე რცხილაძემ და შიო ზაქარიას ძე დედაბრიშვილმა.