რეგისტრირებული ფაქტები81232
სორტირება თარიღი მზარდობით
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 10 მაისს ნიკოლოზ კობიაშვილი ხარჯის მოსაგროვებლად ლეხერის ხეობაში გაგზავნეს, სადაც შემთხვევით წააწყდა არსენა ხუბაშვილს, რომელსაც დიდი ხნის განმავლობაში ეძებდა პოლიცია პილიშვილის დაჭრისა და ქურდობის გამო. კობიაშვილმა მოახერხა ხუბაშვილის შეპყრობა.
1897
ტიპი: ღონისძიება
ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მეთექვსმეტე სხდომაზე გამგეობას თხოვნით მიმართა მომავლის სახალხო ბიბლიოთეკის დამაარსებელი ამხანაგობის წევრმა, ხაზინადარმა იასონ ჯანიაშვილმა, რომ მათთვის გადაეცათ ის თანხა, რომელიც 1897 წლის 11 მაისს გამართული სპექტაკლის ბილეთებში აიღეს. გამგეობამ განაცხადა, რომ ბიბლიოთეკის გახსნის შემდეგ გადასცემდნენ თანხას ჯანიაშვილს.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 11 მაისს ქართულ თეატრში უნდა წარმოედგინათ ავქსენტი ცაგარლის ერთმოქმედებიანი თხზულება „ჭკუისა მჭირს“. შემოსული თანხა ქველმოქმედებას უნდა მოხმარებოდა.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 11 მაისს ქართულ თეატრში უნდა წარმოედგენათ აკაკი წერეთლის სამმოქმედებიან თხზულება „კინტო“. შემოსული თანხა ქველმოქმედებას უნდა მოხმარებოდა.
1897
ტიპი: მფლობელობა
1897 წლის 12 მაისს სურამის სასამართლო ბოქაულის განცხადებით, ზაქარია ფარსადანის ძე მამინაშვილის უძრავი ქონება უნდა გაყიდულიყო. ვაჭრობა 2000 მანეთიდან იწყებოდა.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 12 აგვისტოს ილია ფერაძემ საზაფხულო პედაგოგიური კურსების ფარგლებში იაკობ გოგებაშვილის „რუსკოე სლოვოს“ შესახებ ლექცია წაიკითხა.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 14 მაისს თბილისის სახელმწიფო თეატრში იგეგმებოდა კონცერტის გამართვა, რომელშიც ნიკოლოზ კლენოვსკი იღებდა მონაწილეობას.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 14 მაისს გორში რკინის ხიდი აკურთხეს. კურთხევის ცერემონიას ივანე ამილახვარი, გრიგოლ გოლიცინი და პეტრე იანოვსკი დაესწრნენ.
1897
ტიპი: ავტორობა
1897 წლის 17 მაისს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძემ გამოაქვეყნა მოწინავე წერილი „ტფილისი, 16 მაისი“ („ხვალ, 18 მაისს განკითხვის დღეა...“), რომელშიც თბილისის ამომრჩევლებს მოუწოდებს, აუცილებლად მივიდნენ არჩევნებზე და ხმა მისცენ კანდიდატებს არა ეროვნული ნიშნით, არამედ დამსახურების მიხედვით.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 17 მაისის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ მიხეილ ნიკოლოზის ძე რომანოვმა თბილისის მთავარანგელოზის ეკლესიას საჭირო ხე-ტყის მასალა გადასცა.
1897
ტიპი: ავტორობა
თამარ ჯორჯაძის შედგენილი 1896-97 სასწავლო წლის 20 მაისის ანგარიშის მიხედვით, სოფელ თონეთის სკოლის I, II და III განყოფილებებში ისწავლებოდა 3 საგანი: საღვთო სჯული, ქართული ენა (წერა და კითხვა), ანგარიში, რუსული ენა (წერა და კითხვა). ქართულ და რუსულ ენებში წერისა და კითხვის ნიშანი იწერებოდა ცალ-ცალკე.
1897
ტიპი: ავტორობა
1896-1897 სასწავლო წლის ანგარიშში 20 მაისს მასწავლებელი თამარ ჯორჯაძე იუწყება, რომ სოფელ თონეთის სკოლაში სწავლობდა 51 მოსწავლე, I განყოფილებაში – 24 მოსწავლე, II განყოფილებაში – 23, ხოლო III განყოფილებაში – 4. მათგან 28 ქალი იყო და 23 ვაჟი, 7 მოსწავლე ეროვნებით სომეხი იყო, ხოლო დანარჩენი – ქართველი.
1897
ტიპი: ავტორობა
1896-1897 სასწავლო წლის ანგარიშში 20 მაისს მასწავლებელი თამარ ჯორჯაძე იუწყება, რომ თონეთის სკოლას სწავლის დამთავრებამდე მოაკლდა მოსწავლეები: 10 მოსწავლე სრულიად გავიდა, ან სამუშაოდ გავიდა მარტის პირველ რიცხვებშივე. I განყოფილებიდან გავიდა 7 სრულიად, 3 ავადმყოფობის გამო და დანარჩენი დედის დასახმარებლად. II განყოფილებიდან – 2 სრულიად გავიდა და 3 სამუშაოდ, III განყოფილებიდან – 1 გავიდა სამუშაოდ. მაისში სკოლაში დადიოდა მხოლოდ 35 მოწაფე: I განყოფილებაში – 15, II განყოფილებაში – 17 და III განყოფილებაში – 3.
1897
ტიპი: ავტორობა
1896-1897 სასწავლო წლის ანგარიშში 20 მაისს მასწავლებელი თამარ ჯორჯაძე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ გამგეობას ეკითხება, რომ როდესაც საზოგადოებამ ცხადად დაინახა მოსწავლეთა უმეტესობის მიერ სკოლის დატოვება სასწავლო წლის დამთავრებამდე, რატომ არ ათვალიერებენ სკოლას მაისის ნახევრამდე, როდესაც მასწავლებელს შეუძლია, როგორმე შეაკავოს მოსწავლეთა ნაწილი.
1897
ტიპი: ავტორობა
1896-1897 სასწავლო წლის ანგარიშში 20 მაისს მასწავლებელი თამარ ჯორჯაძე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას სთხოვს, რაიმე ძალა მისცენ, რომ მშობლებს არ ჰქონდეთ უფლება სკოლიდან ვადაზე ადრე გაიყვანონ მოსწავლე. ის თავის მხრივ, მშობლებს ეუბნებოდა, რომ მათ ეკისრებათ 5 მან. სოფლის სასარგებლოდ, მაგრამ შემდეგში ეს ხერხი არ გამოდგებოდა, რადგან მიხვდებოდნენ, რომ ცარიელი სიტყვები იყო. მისი სიტყვებით, მასწავლებელი ზნეობრივი ტანჯულია აპრილსა და მაისში, როდესაც 50 მოსწავლიდან კლასში შემოდის 20, ბევრჯერ კი – 15.