საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები82201

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 27 დეკემბერს აზერბაიჯანის საგარეო საქმეთა მინისტრი ფატალი ხან ხოისკი სომხეთის საგარეო საქმეთა მინისტრ ალექსანდრე ხატისოვისთვის გაგზავნილ დეპეშაში იმედოვნებდა, რომ სომხეთ-აზერბაიჯანს შორის შექმნილი კონფლიქტის გამო ორი რესპუბლიკის კონფერენციის მუშაობას სომხეთის მთავრობა ზურგს არ აქცევდა და არ დაუშვებდა დაბრკოლებებს ორ ხალხს შორის მტკიცე ურთიერთობის დასამყარებლად.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 30 დეკემბერს დამფუძნებელ კრებაზე მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიამ ახლად შექმნილი სამხედრო სამინისტროს შესახებ განაცხადა, რომ როცა მინისტრთა კაბინეტი დგებოდა, ერთ პირს, ნოე რამიშვილს ჩაბარდა შინაგან საქმეთა და სამხედრო სამინისტროები, რომელმაც კარგად შეასრულა დაკისრებული მოვალეობა.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 30 დეკემბერს დამფუძნებელ კრებაზე მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიამ განაცხადა, რომ შესაძლებელია ჩრდილოეთიდან საფრთხე დამუქრებოდათ, ამიტომ საჭირო იყო ძლიერი ფრონტი, რადგან თუ დენიკინი დამარცხდებოდა, ბოლშევიკები საქართველოსკენ გამოემართებოდნენ.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 30 დეკემბერს დამფუძნებელ კრებაზე მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიამ განაცხადა, რომ ძველ რუსეთში მოქმედი სისტემა, რომელიც ახლაც მოქმედი იყო, საქართველოს მდგომარეობას აღარ შეეფერებოდა, ბევრი რამ შესაცვლელი იყო, სწორედ ამიტომ შეიქმნა იუსტიციის სამინისტრო.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 30 დეკემბერს დამფუძნებელ კრებაზე მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიამ განაცხადა, რომ ეკონომიკური კრიზისი არა მარტო საქართველოში იყო, არამედ მსოფლიოს დიდ სახელმწიფოებშიც, რის მიზეზადაც მან მსოფლიო ომი დაასახელა.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 30 დეკემბერს დამფუძნებელ კრებაზე მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიამ განაცხადა, რომ არსებული კრიზისიდან გამომდინარე, ვინაიდან კერძო პირები ვერ ახერხებდნენ ეკონომიკური ვითარების დასტაბილურებას, მთავრობა იძულებული იყო ჩარეულიყო ვაჭრობა-მრეწველობის საქმეში როგორც კერძო პირი.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 1-ლი იანვრის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, სომხეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა ალექსანდრე ხატისოვმა საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრ ევგენი გეგეჭკორს მისწერა, რომ სომხეთის მთავრობამ წინადადებით მიმართა აზერბაიჯანის მთავრობას, ბოლო მოეღოთ სისხლისღვრისთვის, წინააღმდეგ შემთხვევაში პასუხისმგებლობა აზერბაიჯანს დაეკისრებოდა.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 1-ლი იანვრის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, სომხეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა ალექსანდრე ხატისოვმა უდეპეშა საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრ ევგენი გეგეჭკორს, რომ ორდუბატისა და ნახიჩევანის მუსულმანები ხალილ-ბეისა და ხალილ-ფაშას ხელმძღვანელობით თავს დაესხნენ სომხეთის სოფელ გოსტანს. მისი ცნობით, სოფელ აკულისს ალყა ჰქონდა შემორტყმული, მცხოვრებნი დახოცეს, შეტევა გრძელდებოდა.

1831

ტიპი: ავტორობა

1831 წლის 9 ოქტომბერს გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაიბეჭდა თბილისის კომენდანტ კოჩეტოვის განცხადება. კოჩეტოვმა შეატყობინა თბილისში გარდაცვლილი ორმოცდამეორე ესერთა პოლკის პოდპოლკოვნიკის, გვოზდევის მემკვიდრეებს, რომ ექვსი თვის განმავლობაში მათ შეეძლოთ მიეღოთ გარდაცვლილის აუქციონზე გაყიდული ქონებიდან შემოსული 250 რუბლი და 72 კაპიკი.

1830

ტიპი: ღონისძიება

1830 წლის 15 აგვისტოს, რუსთა მიერ ახალციხის აღების დღეს, ახალციხის მხარის მმართველ თედორე კარლის ძე დრეშერნის განკარგულებით ქალაქში ჩატარდა სამი ადგილობრივი ეკლესიის კურთხევის ცერემონია.

1831

ტიპი: ღონისძიება

1831 წლის 3 იანვრის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაიბეჭდა გაგრძელება ისტორიული ნარკვევისა ერევანზე რუსების 1804 წლის ლაშქრობის შესახებ. ნარკვევის მიხედვით, საქართველოს მთავარსარდალ პავლე დიმიტრის ძე ციციანოვს რაზმში, რომლითაც იგი სპარსთა წინააღმდეგ დაიძრა, 4561 ჯარისკაცი ჰყოლია. სტატიაში გამოთქმულია ვარაუდი, რომ მცირერიცხოვანი რაზმით თავდაცვა უფრო რთული იქნებოდა, სპარსთა მიერ რუსეთის სამფლობელოებში ფეხის შემოდგმა კი ბაბა-ხანისა და ალექსანდრე ბატონიშვილის მომხრეების შეგულიანებას გამოიწვევდა. როგორც ჩანს, სწორედ ამ ფაქტორების გათვალისწინებით, რუსთა ჯარების მთავარსარდალს გადაუწყვეტია თვითონ დასხმოდა თავს თავის მთავარ მოწინააღმდეგეს და მისი დამარცხებით სხვებისთვისაც გაექრო ამ ომში ჩაბმის სურვილი.

1866

ტიპი: თანამდებობა

1866 წლის 12 ოქტომბერს თბილისში, კავკასიის მეფისნაცვლის სამმართველოში გაიცა ბრძანება, რომლის მიხედვითაც ავადმყოფობის გამო სამსახურიდან უნდა დაეთხოვათ კავკასიის მეფისნაცვლის უმთავრესი სამმართველოს მედიცინის დოქტორი და მრჩეველი, ივანე მარკუზოვი.

1866

ტიპი: თანამდებობა

1866 წლის 12 ოქტომბერს თბილისში, კავკასიის მეფისნაცვლის სამმართველოში გაიცა ბრძანება, რომლის მიხედვითაც მიქაბერიძე უნდა დაენიშნათ სენაკის გამგეობის მმართველად.

1877

ტიპი: თანამდებობა

1877 წლის 24 ნოემბრის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა სტატია თუ რა მნიშვნელობა ჰქონდა გადამწერლის საქმიანობას საქართველოში და რომ მწიგნობარ-გადამწერლები უსტამბობის დროს ერთადერთნი იყვნენ, რომლებიც მწიგნობრობას ავრცელებდნენ საზოგადოებაში. სტატიას თან ერთვის ერთ-ერთი გადამწერლის დავით ალექსის ძე მესხიშვილის ბიოგრაფია.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 ნოემბრის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა წერილები, რომლებიც დავით ალექსის ძე მესხიშვილმა მისწერა ქართლის სოფელ მოხისის ეკლესიის მღვდელ იოანეს.

1877

ტიპი: გარდაცვალება

1877 წლის 29 დეკემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით 11 დეკემბერს გარდაიცვალა ბესარიონ მ-ს ძე ჯაფარიძე.

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წლის 29 დეკემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით 1-ელ იანვარს გასაყიდად უნდა გამოსულიყო გიორგი თუმანიშვილის მიერ შედგენილი წიგნი „ალმანახი“, რომელიც ვართანოვისა და გრიქუროვის მაღაზიებში 2 აბაზად გაიყიდებოდა.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 29 დეკემბრის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა მოკლე ბიოგრაფია ბესარიონ ჯაფარიძის შესახებ, რომელიც შეადგინა კორესპონდენტმა ი. ი-ძემ.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 29 დეკემბრის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა ინფორმაცია ოსმალოს საქართველოში მდებარე სოფლებისა და ქალაქების სახელწოდების შესახებ, რომელიც ამოღებულია რაფიელ ერისთავის სტატიიდან „ცნობანი ოსმალოს საქართველოზე“ და წიგნიდან „სამი თვე ოსმალოს საქართველოში“.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 29 დეკემბრის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა ინფორმაცია ოსმალოს საქართველოში მცხოვრებ თავადზანაურთა გვარებისა და მათი დამოკიდებულების შესახებ, რომელიც ამოღებულია რაფიელ ერისთავის სტატიიდან „ცნობანი ოსმალოს საქართველოზე“.

1877

ტიპი: ავტორობა

გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ 1877 წლის 1-ლი ივლისისთვის თბილისის გუბერნიის თავადაზნაურთა საადგილმამულო ბანკში მთავრობისგან გარანტია მიუნიჭებელი თანხის სახით 300 მანეთი იყო.

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წლის 11 აგვისტოს გაზეთი „ივერია“ იუწყება, რომ თავადმა ალექსანდრე ვახვახიშვილმა თელავის მოსახლეობის სახელით ეკლესიის მოძღვარ სოლომონ ფირანოვს ერთ-ერთი მოსახლის ბავშვის ნათლობის დროს ჰკითხა თუ რატომ აქამდე არ ჰქონდათ გაკეთებული ეკლესიისთვის კანკელი, რომლის თანხა კარგა ხანია მიიღეს მოსახლეობისგან. მცირე სიტყვიერი შელაპარაკების შემდეგ მღვდელმა ალექსანდრე ვახვახიშვილს მომრიგებელ მოსამართლესთან უჩივლა და მოწმეებად მღვდელი დიმიტრი ხარიტოვი და დიაკვანი ივანე მაისურაძე წარადგინა, თუმცა მოსამართლემ ალექსანდრე ვახვახიშვილი გაამართლა, რადგან მას კითხვის დასმით არც შეურაცხყოფა მიუყენებია მღვდლისთვის და არც ნათლობის რიტუალის ჩატარებაში შეუშლია ხელი.

1900

ტიპი: მფლობელობა

1900 წელს ნიკო სოსაძეს ნაძალადევის რაიონში სამიკიტნო ჰქონდა.

1900

ტიპი: ღონისძიება

1900 წელს წრომელებმა ვაყის მებატონე ლუკა ბეგთაბეგოვისგან საქონლის საბალახოდ 25 თუმნად იჯარით აიღეს დოღლაურში მდებარე პატარა ჭალა.

1818

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1818 წლის 17 აპრილს დაიბადა ალექსანდრე ნიკოლოზის ძე რომანოვი.