რეგისტრირებული ფაქტები82260
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1919
ტიპი: ღონისძიება
1919 წლის 9 ნოემბერს სოფელ მეჯვრისხევში ბოლშევიკურ გამოსვლებში მონაწილე პირების საქმეების შესახებ დაკითხულმა მოწმემ, სოფელ მეჯვრისხევში მცხოვრებმა გიგა თეოდორეს ძე დარჩიაშვილმა აღიარა, რომ 9 ნოემბერს ბოლშევიკების შტაბში ყოფნის დროს ლადო ფსიტიძემ დაჭერილები დასახვრეტად გაიყვანა. იქვე იყო ზოგი ოსი, ზოგი – ქართველი, რომლებიც დარჩიაშვილმა ვერ იცნო.
1919
ტიპი: ღონისძიება
1919 წლის 9 ნოემბერს სოფელ მეჯვრისხევში ბოლშევიკურ გამოსვლებში მონაწილე პირების საქმეების შესახებ დაკითხულმა მოწმემ, სოფელ მეჯვრისხევში მცხოვრებმა გიგა თეოდორეს ძე დარჩიაშვილმა აღიარა, რომ 9 ნოემბერს ბოლშევიკების შტაბში ყოფნის დროს, როცა ლადო ფსიტიძეს დასახვრეტად უნდა გაეყვანა დაჭერილები, დაიწყო ზარბაზნების სროლა, რის შემდეგაც შტაბში დააბრუნეს ხალხი, ხოლო თავად ლადო ფსიტიძე, ვანო და ნიკა ათულაშვილები, გეურქა შახნაზაროვი და პატია კოჭლაშვილი გაიქცნენ.
1919
ტიპი: ღონისძიება
1919 წლის 9 ნოემბერს სოფელ მეჯვრისხევში ბოლშევიკურ გამოსვლებში მონაწილე პირების საქმეების შესახებ დაკითხულმა იოსებ ნიკოლოზის ძე ბუჟღულაშვილმა აღიარა, რომ ის იმყოფებოდა სოფელ მეჯვრისხევის კანცელარიაში, რათა კარალეთში წასასვლელად მიეღო საშვი. მან დაინახა, რომ კანცელარიაში უფროსობდა გეურქა მიხეილის ძე შახნაზაროვი, ტელეფონთან იჯდა კოტე ივანეს ძე ურიგაშვილი, კოოპერატივის თოფით შეიარაღებულები დადიოდნენ იოსებ (ია) მიხეილის ძე ბუჯიაშვილი და კარაპეტ ზაქარიას ძე მეჩითოვი, რამან თედოს ძე დალაქიშვილი კი მისდევდა მღვდელ კასრაძეს და მას იცავდა.
1877
ტიპი: ღონისძიება
1877 წლის 16 ივლისს ნაკაშიძის ხელმძღვანელობით ქართველებისა და რუსების ჯარი დაუპირისპირდა ასახოში მცხოვრებ დიდოელებს, რადგან მათ დამორჩილებაზე უარი განაცხადეს. დაპირისპირების დროს უამრავი დიდოელი დაიღუპა.
1877
ტიპი: ღონისძიება
1877 წლის 22 სექტემბრის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა კორესპონდენტ ჭიჩოელის სტატია, რომ ასახოელებთან დაპირისპირების შემდეგ გიორგი ჯორჯაძემ ლეკებს ჩამოართვა 4600 სული ცხვარი, რომლებიც მათ კახელებს მოპარეს.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 16 ივლისის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომაზე განიხილეს „ჯეჯილის“ რედაქტორის ანასტასია წერეთლის მოხსენება: ის საზოგადოებას გამოსაცემად უთმობდა გ. წერეთლის თხზულებებს – „ჩვენი ძველი გმირები“ და „ლომკაცი“. გამგეობის გადაწყვეტილებით საკითხის მოგვარება წიგნების გამომცემელ სექციას მიენდო.
1918
ტიპი: ღონისძიება
1918 წლის 30 ივლისის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომას ესწრებოდნენ: თავმჯდომარე გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი, თავმჯდომარის ამხანაგი დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი, წევრები – შიო ზაქარიას ძე დედაბრიშვილი, ლუარსაბ გერასიმეს ძე ბოცვაძე და თევდორე გაბრიელის ძე კიკვაძე.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 30 ივლისის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომაზე განიხილეს მაღაზიისა და კანცელარიის მომსახურეთა თხოვნა ანაზღაურების 50%-ით გაზრდის შესახებ. გამგეობის გადაწყვეტილებით თითოეულ მომსახურეს უნდა მომატებოდა თვეში 150 მანეთი. ოქმს ხელს აწერს გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 30 ივლისის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომაზე განიხილეს ქუთაისის გუბერნიის მასწავლებელთა თხოვნა, რომ საზოგადოების ყველა გამოცემა მხოლოდ ამ კავშირის ბიუროსთვის გაეგზავნათ. აღნიშნული კავშირი აპირებდა საზოგადოების გამოცემების მონოპოლიას. გამგეობამ საკითხის გადაწყვეტა საზოგადო კრების დაუკითხავად არ ისურვა. ოქმს ხელს აწერს გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი.
1918
ტიპი: ღონისძიება
1918 წლის 30 ივლისის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომის ოქმის მიხედვით ვახტანგ დიმიტრის ძე თულაშვილმა საზოგადოებას წარმოუდგინა 105 სხვადასხვა წიგნის სია, რომელსაც ის საზოგადოების წიგნსაცავ-მუზეუმს სწირავდა.
1918
ტიპი: ღონისძიება
1918 წლის 30 ივლისის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომის ოქმის მიხედვით უნდა შემოწმებულიყო მაღაზიის ქონება და წიგნთა საწყობები. შემოწმება შიო დედაბრიშვილს მიენდო. ის ჰონორარის სახით დღეში 15 მანეთს მიიღებდა.
1911
ტიპი: მფლობელობა
1911 წელს გიორგი ბაგრატიონ-დავითაშვილმა გაყიდული 600 დღიური საღალე მამულისა შეიძინა 200 დღიური სახნავი მიწა, მიუმატა 100 დღიური მიწა, რომელიც მის კარმიდამოს ესაზღვრებოდა სოფელ სატივეში და დაიწყო მაღალი კულტურების (მარცვლეული, ხეხილი და სხვ,) მეურნეობა. მან გაახარა ნამყენი ვენახი, ევროპული ხეხილი, შავი მოცხარი, ხორბალი, დადგა ძრავიანი წისქვილი. მეურნეობას დიდი შემოსავალი მოჰქონდა.
1897
ტიპი: ავტორობა
1896-97 სასწავლო წლის ანგარიშში 20 მაისს მასწავლებელი თამარ ჯორჯაძე იუწყება, რომ სოფელ თონეთის სკოლა დაათვალიერა მაზრის ექიმმა, რომელმაც სანიტარული თვალსაზრისით წესების დაცვა დაადასტურა. სკოლაში გადამდები დაავადება არ ყოფილა, არავინ გარდაცვლილა რაიმე ავადმყოფობით. თუ რომელიმე მოსწავლე ავად ხდებოდა, მასწავლებლის რჩევით მანგლისიდან იწვევდნენ ექიმს.
1897
ტიპი: ავტორობა
1896-1897 სასწავლო წლის ანგარიშში 20 მაისს მასწავლებელი თამარ ჯორჯაძე იუწყება, რომ სოფელ თონეთის სკოლაში გაკვეთილები მიმდინარეობდა ამგვარად: 1-ლ განყოფილებაში დღეში 3 გაკვეთილი, მე-2 და მე-3 განყოფილებაში – დღეში 4, პირველი სამი გაკვეთილი საერთო იყო, მეოთხე გაკვეთილი კი 1-ლი განყოფილების დათხოვნით. ქართული და რუსული ტარდებოდა ყოველდღე, ანგარიში – კვირაში 4-ჯერ, საღვთო სჯული (გალობის დამატებით) – 2-ჯერ. სადილის შემდეგ დამატებით ტარდებოდა ხელსაქმის გაკვეთილი, რომლის დროსაც ვაჟებს ეკითხებოდათ საყმაწვილო წიგნები.
1897
ტიპი: ავტორობა
1896-97 სასწავლო წლის ანგარიშში 20 მაისს მასწავლებელი თამარ ჯორჯაძე იუწყება, რომ სოფელ თონეთის სკოლას შეკეთება არ დასჭირვებია და არაფერი დახარჯულა არც ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების, არც სოფლის მხრიდან. სასურველი იქნებოდა სკოლის აივნის შეკეთება და გაფართოება, საკლასო დაფის შეღებვა. მასწავლებელი ასევე გამგეობას სთხოვს მასალის მიცემას ხელსაქმისთვის, რადგან ამის გამო მოსწავლეებმა ნაკლები იმუშავეს, მოქსოვეს 4 წყვილი წინდა, შარშანდლიდან დარჩენილი ძაფით, შეკერეს რამდენიმე საბალიშე და მოქსოვეს არშიები ყაისნაღით.
1897
ტიპი: ავტორობა
1896-1897 სასწავლო წლის ანგარიშში 20 მაისს სოფელ თონეთის სკოლის მასწავლებელი თამარ ჯორჯაძე წერს, რომ მან იცოდა, მოსწავლეთა უმეტესობა მარტამდე მიატოვებდა სკოლას, ამიტომ ცდილობდა, მარტამდე შეესწავლათ ბავშვებს მასალა, რის გამოც შუადღის მერეც ატარებდა გაკვეთილებს. ის აპრილსა და მაისში ცალკე გაკვეთილებს ნიშნავდა გამოცდების მოსამზადებლად.
1897
ტიპი: ავტორობა
1896-1897 სასწავლო წლის ანგარიშში 20 მაისს მასწავლებელი თამარ ჯორჯაძე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას სთხოვს, რაიმე ძალა მისცენ, რომ მშობლებს არ ჰქონდეთ უფლება სკოლიდან ვადაზე ადრე გაიყვანონ მოსწავლე. ის თავის მხრივ, მშობლებს ეუბნებოდა, რომ მათ ეკისრებათ 5 მან. სოფლის სასარგებლოდ, მაგრამ შემდეგში ეს ხერხი არ გამოდგებოდა, რადგან მიხვდებოდნენ, რომ ცარიელი სიტყვები იყო. მისი სიტყვებით, მასწავლებელი ზნეობრივი ტანჯულია აპრილსა და მაისში, როდესაც 50 მოსწავლიდან კლასში შემოდის 20, ბევრჯერ კი – 15.
1897
ტიპი: ავტორობა
1896-1897 სასწავლო წლის ანგარიშში 20 მაისს მასწავლებელი თამარ ჯორჯაძე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ გამგეობას ეკითხება, რომ როდესაც საზოგადოებამ ცხადად დაინახა მოსწავლეთა უმეტესობის მიერ სკოლის დატოვება სასწავლო წლის დამთავრებამდე, რატომ არ ათვალიერებენ სკოლას მაისის ნახევრამდე, როდესაც მასწავლებელს შეუძლია, როგორმე შეაკავოს მოსწავლეთა ნაწილი.
1897
ტიპი: ავტორობა
წყარო „თონეთის სახალხო სკოლის მასწავლებლის ანგარიშები და პროგრამები“ (ტომი II) შეიცავს მასწავლებელ თამარ ჯორჯაძის მიერ შედგენილ 1896-97 სასწავლო წლის ანგარიშს და სასწავლო პროგრამებს, ანგარიშის სავარაუდო თარიღია 5 მაისიდან 10 ივნისამდე, ხოლო პროგრამებისა – 5 მაისი. მცირე შემოკლებით ამავე ანგარიშს შეიცავს წყარო „მიწერ-მოწერა სკოლის მასწავლებელ თ. ჯორჯაძესთან და ამ უკანასკნელის ანგარიში სკოლის მუშაობის შესახებ“ (ტომი I).
1897
ტიპი: ავტორობა
1896-97 სასწავლო წლის მაისი-ივნისის ანგარიშში მასწავლებელი თამარ ჯორჯაძე იუწყება, რომ სოფელ თონეთის სკოლაში შემდეგი წლისთვის ტოვებს წიგნებს და რვეულებს, შეცდომით გამოგზავნილ რვეულებს აბრუნებს უკან გამოსაცვლელად. რადგან ბევრი სკოლაში წიგნების მისაღებად შემოდიოდა და შემდეგ სკოლას ტოვებდა, ამის გამო მან გადაწყვიტა, „ბუნების კარი“ და სხვა წიგნებიც გარდა „დედაენისა“ საკუთრებაში არ მიეცათ მოსწავლეებისთვის, ან უკან გამოერთმიათ. 12 ცალი უხმარი „ბუნების კარი“ სკოლაში ინახებოდა , რადგან იმ წელს მე-3 განყოფილებაში ბევრმა არ გააგრძელა სწავლა.
1877
ტიპი: მფლობელობა
1877 წლის 13 დეკემბერს თბილისის თავად-აზნაურთა საადგილმამულო ბანკის სადგომში გაიყიდებოდა ირაკლი კონსტანტინეს ძე აბხაზის მიერ გირაოდ ჩადებული უძრავი ქონება, რომლის ღირებულება პროცენტის ჩათვლით 6233 მანეთი და 86 კაპიკი იყო.
1886
ტიპი: თანამდებობა
1886 წლის 17 აპრილის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, ტიხეევს მიანიჭეს „ტაინი სოვეტნიკის“ ხარისხი.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 23 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა განცხადება, რომ ბ. ლიაძის მოსამზადებელი სასწავლებელი მდებარეობდა თბილისში, კუკიაზე, ანდრეევის ქუჩის N 13–ში.