საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები84863

1884

ტიპი: განათლება

1884 წელს თედო სახოკია თბილისის სასულიერო სასწავლებელში სოფლებიდან ჩამოსულ შავი მაუდის გრძელ საზამთრო ლაბადებში გამოწყობილ თანაკლსელებს, ამ ჩაცმულობის გამო, შავ ყორნებს ამსგავსებდა.

1884

ტიპი: განათლება

1884 წელს თბილისის სემინარიაში სასწავლებლად ჩამოსულს, თედო სახოკიას უფროსების, განსაკუთრებით კი მასწავლებლების პატივისცემა და რიდი ჰქონდა.

1884

ტიპი: ღონისძიება

1884 წელს, თბილისის სემინარიაში სწავლის პირველი წლის ნახევარში თედო სახოკიას აზრადაც არ მოსვლია მასზე ზემოთ მდგომთა კრიტიკა, წლის მეორე ნახევრიდან კი ხელი აიღო ყოველივე იმაზე, რისაც მაქამდე სწამდა და ურყევ ჭეშმარიტებად მიაჩნდა.

1884

ტიპი: ღონისძიება

1884-1885 წლებში თბილისის სემინარიაში სწავლამ და სემინარიის პანსიონში ცხოვრებამ ძირფესვიანად შეარყია თედო სახოკიას მსოფლმხედველობა, ახალ გზაზე დააყენა და ზურგი შეაქცევინა ყოველივე ძველებურისთვის.

1943

ტიპი: გარდაცვალება

1943 წელს თედო სახოკიას მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ იოსებ ლაღიაშვილის ბიძა, მღვდელი კირილე დანელია სოფელ ბანძაში გარდაიცვალა.

1943

ტიპი: ღონისძიება

1943 წელს თედო სახოკიას მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, თბილისის სასულიერო სემინარიაში სწავლის პერიოდში მასა და მის მეგობრებს ჯაბადარისა და ივანოვის კერძო ბიბლიოთეკიდან გამოჰქონდათ აკრძალული წიგნები, კერძოდ, პისარევის, დობროლიუბოვისა და ჩერნიშევსკის ნაწერები.

1883

ტიპი: ღონისძიება

1883-1884 წლებში 15-16 წლის თედო სახოკია იყო ისეთი, როგორიც უნდა ყოფილიყო ყველა იმდროინდელი მოქალაქე რუსეთის იმპერიისა, კანონმორჩილი და ერთგული ქვეშევრდომი იმპერატორ ალექსანდრე მესამისა.

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წლის „კვალის“ №29-ში დაიბეჭდა დაიბეჭდა ველიჩკოს თხზულება „ქრისტე აღსდგა“, რომელიც პროფესორ ხახანაშვილს მიეძღვნა.

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წლის „კვალის“ №29-ში დაიბეჭდა ველიჩკოს თხზულება „ქრისტე აღსდგა“, რომელიც გურიის ცხოვრებიდან იყო აღებული.

1870

ტიპი: ღონისძიება

1870-იან წლებში ზაქარია დედაბრიშვილი ღარიბი მღვდელი იყო, რომელიც ერთი სამრევლოდან მეორეში გადადიოდა.

1867

ტიპი: ღონისძიება

1867-1877 წლებში მამამისი ზაქარია შიო არაგვისპირელს და თავის დანარჩენ შვილებს ისე ზრდიდა, როგორც მრევლის შვილებს.

1910

ტიპი: ღონისძიება

1910 წელს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში შიო არაგვისპირელი აღიარებდა, რომ ხშირად ახსენედებოდა თავისი პაპა, მახარე, საფუტკრეში, სადაც იგი სრულიად მარტო საქმიანობდა ხოლმე.

1873

ტიპი: განათლება

1873 წელს შიო არაგვისპირელს დუშეთში რუსული ანბანით დააწყებინეს სწავლა.

1873

ტიპი: განათლება

1873-1877 წლებში შიო არაგვისპირელმა დუშეთის სასწავლებელში სწავლის პერიოდში ვერაფერი გაუგო რუსულ ანბანს და მისი ათვისება გაუჭირდა.

1910

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1910 წელს დაწერილი შიო არაგვისპირელის ავტობიოგრაფიის თანახმად, მამამისი ზაქარია მეტად ღვთისმოყვარე კაცი იყო.

1884

ტიპი: ღონისძიება

1884 წელს თბილისის სემინარიაში სწავლის პირველ ხანებში თედო სახოკიას მთავრობის მოქმედებების კრიტიკა ერთი წამითაც არ გაუვლია თავში.

1910

ტიპი: ღონისძიება

1910 წელს დაწერილი შიო არაგვისპირელის ავტობიოგრაფიის თანახმად, მას ღვთისმოყვარეობა მამისგან რგებია.

1883

ტიპი: ღონისძიება

1883 წლამდე შიო არაგვისპირელი მეტად ღვთისმოყვარე ახალგაზრდა გახლდათ.

1895

ტიპი: ღონისძიება

1895 წელს მიწათმოქმედების მინისტრის რწმუნებულმა მედვედევმა პეტერბურგიდან მიიღო წინადადება თავის უწყებაში ახალი თანამდებობის გახსნასთან დაკავშირებით − კერძოდ, ექსპერტის თანაშემწისა იმ რაიონებში, სადაც ფილოქსერას მაძიებელთა ჯგუფები მუშაობდნენ.

1895

ტიპი: ღონისძიება

1895 წელს მიწათმოქმედების მინისტრის რწმუნებულ იაკობ მედვედევს მის უწყებაში გაახსნევინეს საფილოქსერო ექსპერტის თანაშემწის თანამდებობა. პეტერბურგიდან წამოსული ეს განკარგულება ემსახურებოდა ფილოქსერას კვლევა-ძიების გაძლიერება-გაღრმავებას.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887 წელს ოდესის უნივერსიტეტში სწავლის პერიოდში დუტუ მეგრელმა და სხვა ქართველმა სტუდენტებმა წაიკითხეს ლავროვის „ისტორიული წერილები“.

1887

ტიპი: განათლება

1887 წელს გიორგი ლასხიშვილი ოდესის უნივერსიტეტში სწავლობდა.

1940

ტიპი: ღონისძიება

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, იგი თანამშრომლობდა ანტირელიგიური ხასიათის ჟურნალთან „მებრძოლი უღმერთო“.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის ნაწარმოებები ნათარგმნი იყო რუსულ და სომხურ ენებზე.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, მან თარგმნა ერშოვის „კუზიანი ცხენი“, პუშკინის „მებადური და ოქროს თევზი“ და „მეფის მკვდარი ასული“.