რეგისტრირებული ფაქტები87437
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1888
ტიპი: ღონისძიება
1888 წლის 29-30 მაისის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებას ესწრებოდნენ საზოგადოების შემდეგი წევრები: ალექსი ივანეს ძე მირიანაშვილი, რაჟდენ სოლომონის ძე ჯაჯანაშვილი, იაკობ სიმონის ძე გოგებაშვილი, ალექსანდრე ექვთიმეს ძე ნებიერიძე, სტეფანე თევდორეს ძე ჭრელაშვილი, ნიკოლოზ ვასილის ძე მთვარელიშვილი, დიმიტრი ალექსანდრეს ძე ფავლენიშვილი, ივანე გიორგის ძე მაჩაბელი, ალექსანდრე მირიანის ძე ჭყონია და პეტრე იოსების ძე უმიკაშვილი.
1866
ტიპი: განათლება
1866 წელს კავკასიის მეფისნაცვლის, მიხეილ რომანოვის ნებით უმაღლეს და პროფესიულ სასწავლებლებში სწავლის გაგრძელების საშუალება სხვა კავკასიელებთან ერთად მიეცათ ქართველ სტუდენტებსაც, მათ შორის ქუთაისის გიმნაზიის კურდამთავრებულებს – ბესარიონ ჭიჭინაძეს, ვასილ სემიბრატოვსა და კონსტანტინე ივანოვს.
1912
ტიპი: ღონისძიება
1912 წლის 28 სექტემბერს ზუგდიდში გლეხთა რწმუნებულების არჩევნებში მონაწილეობა მიიღეს ი. კვარაცხელიამ, ი. ოდიშარიამ და ს. იოსავამ.
1893
ტიპი: ღონისძიება
1893 წელს ქართველთა ამხანაგობის გამომცემლობის დახმარებით აკაკი წერეთელმა ლექსების ახალი კრებული გამოსცა.
1888
ტიპი: ღონისძიება
1888 წლის 29-30 მაისის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების (თავმჯდომარე – ილია ჭავჭავაძე) წლიურ კრებაზე ფეხზე წამოდგომით პატივი მიაგეს საზოგადოების პირველი თავმჯდომარისა და დამფუძნებელი წევრის, დიმიტრი ივანეს ძე ყიფიანის ხსოვნას. გადაწყვიტეს, მისი მეუღლისთვის სამძიმარი წერილობით გამოეცხადებინათ, ყიფიანის სურათი კი სამუდამოდ კანცელარიაში დაეტოვებინათ.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა ა. შჩერბაკოვის სტატია „საგულისხმიეროდ“ (გაზეთებიდან, წარსულის მოგონებებიდან), რომლიდანაც ვგებულობთ, რომ 1854 წელს კონსტანტინე დადიშქელიანს ქუთაისის გუბერნატორის – ალექსანდრე გაგარინის მკვლელობის გამო სიკვდილით დასჯა მიუსაჯეს.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა ა. შჩერბაკოვის სტატია „საგულისხმიეროდ“ (გაზეთებიდან, წარსულის მოგონებებიდან), რომლიდანაც ვგებულობთ, რომ 1854 წელს სვანეთის სამთავროს გაუქმებისა და მთავრის საქართველოდან გასახლების განზრახვასთან დაკავშირებით კონსტანტინე დადიშქელიანმა იმერეთის გუბერნატორი ალექსანდრე გაგარინი თავის სამ მსახურთან ერთად მოკლა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა ა. შჩერბაკოვის სტატია „საგულისხმიეროდ“ (გაზეთებიდან, წარსულის მოგონებებიდან), რომლიდანაც ვგებულობთ, რომსაქართველოს მთავარმმართებელმა როზენმა ციოყ დადიშქელიანის ერთგულების შესამოწმებლად სვანეთში ვამეხ დადიანი, გიორგი აფაქიძე და მღვდელი დავით ქობულოვი გააგზავნა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა ა. შჩერბაკოვის სტატია „საგულისხმიეროდ“ (გაზეთებიდან, წარსულის მოგონებებიდან), რომლიდანაც ვგებულობთ, რომ 1834 წელს სვანეთის მთავარმა ციოყ დადიშქელიანმა და მისმა ოჯახმა ქრისტიანობა მიიღო. მათთან ერთად 2000 ოჯახი მოინათლა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა ა. შჩერბაკოვის სტატია „საგულისხმიეროდ“ (გაზეთებიდან, წარსულის მოგონებებიდან), რომლიდანაც ვგებულობთ, რომ 1833 წელს დიგორხან დადიშქელიანი პოდპოლკოვნიკ ბესო გელოვანთან, პროპორშიკ ალექსანდრე თარხან-მოურავთან და ივანე ფალავანდიშვილთან ერთად სვანეთში დაბრუნდა. მათი თანდასწრებით ციოყ დადიშქელიანს რუსეთის მთავარმმართებლისთვის ერთგულების ფიცი უნდა მიეცა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა ა. შჩერბაკოვის სტატია „საგულისხმიეროდ“ (გაზეთებიდან, წარსულის მოგონებებიდან), რომლიდანაც ვგებულობთ, რომ 1832 წელს სვანეთის მთავრის ციოყ დადიშქელიანის დედა დიგორხანი თავის მირეწლოვან შვილ ბექირ-ბეისთან ერთად საქართველოს მთავარმმართებელ როზენთან მივიდა და ქვეშევრდომობა სთხოვა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა ა. შჩერბაკოვის სტატია „საგულისხმიეროდ“ (გაზეთებიდან, წარსულის მოგონებებიდან), რომლიდანაც ვგებულობთ, რომ სვანეთი სამ ნაწილად იყოფოდა: სათავადო სვანეთი, რომელსაც დადიშქელიანთა გვარი ფლობდა, სადადიანო – ეკუთვნოდა სამეგრელოს მფლობელებს და თავისუფალი სვანეთი, რომელიც 11 საზოგადოებად იყოფოდა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 3; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ გაიოზ რექტორის ინიციატივით 1796 წელს რომანოზ ზუბაშვილის ქართულ სტამბაში (მოზდოკში) „ქართული გრამატიკა“, და „ლოცვანი“ დაიბეჭდა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 3; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ გაიოზ რექტორის ინიციატივით 1796 წელს რომანოზ ზუბაშვილმა მოზდოკში ქართული სტამბა დააარსა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ 1786 წელს პეტერბურგში ქართველი ეპისკოპოსის გრ. ხარჭაშნელის მიერ ქართული სტამბა გაიხსნა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ 1767 წელს მთავარეპისკოპოს სამებელის მიერ მოსკოვში დაარსებულ სტამბაში (დაარსდა 1761 წელს) „პარაკლისი“ დაიბეჭდა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ 1762 წელს მთავარეპისკოპოს სამებელის მიერ მოსკოვში დაარსებულ სტამბაში (დაარსდა 1761 წელს) „დაუჯდომელი“ დაიბეჭდა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ 1765 წელს მთავარეპისკოპოს სამებელის მიერ მოსკოვში დაარსებულ სტამბაში (დაარსდა 1761 წელს) „დავითნი“, „ლოცვანი“ და „ჟამნი“ დაიბეჭდა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ მთავარეპისკოპოს სამებელმა ბიბლიიის ბერძნულ, ასირიულ დ ასლავურ ენებთან შეთანხმებული და შესწორებული ტექსტი გამოსცა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ მთავარეპისკოპოს სამებელის მიერ მოსკოვში 1761 წელს დაარსებულ სტამბაში დაიბეჭდა „წიგნი მოციქულთა“(„სამოციქულო“), რომლის ერთი ეგზემპლარი ქართველთა შორის წერა-კითხვს გამავრცელებელი საზოგადოების წიგნსაცავში ინახებოდა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ დიმიტრი ციციანოვი მთავარეპისკოპოს სამებელის მიერ მოსკოვში 1761 წელს დაარსებულ სტამბაში სლავური ტექსტის რედაქტორად მუშაობდა.

