რეგისტრირებული ფაქტები82201
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1911
ტიპი: პირადი ინფორმაცია
ილია ბადრიძის განცხადებით, 1911 წელი მან გაატარა არალეგალურად, სხვისი პასპორტებით, რის შემდეგაც იგი გაემგზავრა ბაქოში.
1901
ტიპი: ორგანიზაცია
1901 წელს ილია (ილიკო) გიორგის ძე ბადრიძე სოციალ-დემოკრატიული პარტიის კომიტეტის წევრად აირჩიეს.
1903
ტიპი: ღონისძიება
1903/1904 (ზუსტი თარიღი უცნობია) ილია ბადრიძე გოლოვინის პროსაპექტზე გამართული დემონსტრაციის მედროშე იყო.
1918
ტიპი: პირადი ინფორმაცია
1918 წელს ილია ბადრიძე ცხოვრობდა თბილისში, პეტრე დიდის ქუჩაზე, № 18-ში.
1896
ტიპი: ორგანიზაცია
1896 წელს ილია ბადრიძე დაახლოებით 17 წლის ასაკში გაწევრიანდა სოციალ-დემოკრატიულ მუშათა პარტიაში.
1889
ტიპი: პირადი ინფორმაცია
ალექსანდრე სამსონის ძე ასათიანი დაიბადა ლეჩხუმის მაზრის სოფელ ბარდნალაში 1889 წელს.
1917
ტიპი: ღონისძიება
1917 წლის რევოლუციის შემდეგ კონსტანტინე ანდრონიკაშვილი პარიზიდან თელავში დაბრუნდა.
1911
ტიპი: პირადი ინფორმაცია
1911 წელს კონსტანტინე ანდრონიკაშვილი გაიპარა გადასახლებიდან და ცხრა თვის მანძილზე ცხოვრობდა მოსკოვში, ხოლო შემდეგ გაემგზავრა საზღვარგარეთ, სადაც 1917 წლამდე დაჰყო.
1911
ტიპი: ნასამართლეობა
1911 წელს კონსტანტინე ანდრონიკაშვილი ენისეის გუბერნიის სოფელ კუზნეცოვოში გაგზავნეს. მას ციმბირში სამუდამო გადასახლება ჰქონდა მისჯილი.
1906
ტიპი: ნასამართლეობა
1906 წელს, მას შემდეგ რაც ჩავარდა ავლაბრის ტიპოგრაფია, გაზეთ „სხივის“ რედაქციაც გაჩხრიკეს და კონსტანტინე ანდრონიკაშვილი იქ მყოფ სხვა პირებთან ერთად დააპატიმრეს.
1906
ტიპი: ღონისძიება
1906 წელს კონსტანტინე ანდრონიკაშვილი თბილისში დაბრუნდა და თანამშრომლობა გაზეთ „სხივთან“ დაიწყო. გაზეთის რედაქტორები ნოე ჟორდანია და ფილიპე მახარაძე იყვნენ.
1905
ტიპი: ღონისძიება
1905-1906 წლებში თბილისის კომიტეტმა კონსტანტინე ანდრონიკაშვილი გაგზავნა ალექსანდროპოლის, ესივანის და ყარსის დეპოს მუშათა ორგანიზაციების დასაკავშირებლად ამიერკავკასიის რკინიგზის მუშათა ცენტრის კომიტეტთან.
1904
ტიპი: ნასამართლეობა
1904 წელს კონსტანტინე ანდრონიკაშვილი დაიჭირეს და ხუთი თვე მეტეხის ციხეში ჰყავდათ. გათავისუფლების შემდეგ ისევ სოფელში გაგზავნეს.
1903
ტიპი: ღონისძიება
1903 წლიდან კონსტანტინე ანდრონიკაშვილი იმყოფებოდა კაჭრეთში პოლიციის ზედამხედველობის ქვეშ, თუმცა დროგამოშვებით ახერხებდა თბილისში გამოპარვას, სადაც დაუკავშირდა სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის თბილისის კომიტეტს, აქ დაუხლოვდა ირაკლი წერეთელს.
1900
ტიპი: ნასამართლეობა
1900 წელს კონსტანტინე ანდრონიკაშვილი კიევის ციხეში დატუსაღებული იყო ხუთი თვე, რის შემდეგაც ჟანდარმერიის უფროსმა მიხეილ ნავიცკიმ წინადადება მისცა, 24 საათში დაეტოვებინა ქალაქი.
1899
ტიპი: თანამდებობა
კონსტანტინე ანდრონიკაშვილის ცნობით, 1899-1900 წწ. კიევში ჟანდარმთა უფროსი იყო სისასტიკით ცნობილი ნავიცკი.
1900
ტიპი: პირადი ინფორმაცია
1900 წელს კონსტანტინე ანდრონიკაშვილი გარიცხეს კიევის უნივერსიტეტის მესამე კურსიდან პოლიტიკურ პროცესებში მონაწილეობის გამო.
1918
ტიპი: ღონისძიება
1918 წლის 30 ნოემბერს სალიკვიდაციო განყოფილების გამგე, ინჟინერი ვეისი გზათა მინისტრ ივანე ლორთქიფანიძეს მიმართავს, რომ მისი ბრძანებით შავი ზღვის რკინიგზის მონაკვეთის საწყობიდან სამინისტროს მოსამსახურეებზე გაცემულია 8 ფუთი და 20 ფუნტი ჩაი (ფუთი 20 რუბლად). სამინისტროს კანცელარიამ ეგზეკუტორ ბერიევს დაავალა ჩაის მოსამსახურეებზე გაცემა და მათი ხელფასიდან ღირებულების დაკავება. ამ ფულის ნაწილი მიიღეს სალიკვიდაციო განყოფილების შემდეგი თანამშრომლებისაგან: ვეისი, როდზევიჩი, სეროვი, ბარკოვსკი, ვასილევი, გოპაძე, მალახოვსკი, სოკოლოვსკი, აგიაშვილი, ნაცვალოვი და ჯაფარიძე.