საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები82256

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს ს. გველესიანმა თბილისის ვაჟთა პირველი გიმნაზია დაამთავრა.

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს ლ. იოსელიანმა თბილისის ვაჟთა პირველი გიმნაზია დაამთავრა.

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს გ. ჯაყელმა თბილისის ვაჟთა პირველი გიმნაზია დაამთავრა.

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს ი. ფურცელაძემ თბილისის ვაჟთა პირველი გიმნაზია დაამთავრა.

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს გ. რობაქიძემ დაამთავრა თბილისის ვაჟთა პირველი გიმნაზია.

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს ა. ქაჯაიამ დაამთავრა თბილისის ვაჟთა პირველი გიმნაზია.

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს კ. გაბრიჩიძემ დაასრულა თბილისის ვაჟთა მე-7 (ყოფილი სათავადაზნაურო) გიმნაზია.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წელს მთავარგამგე გრიგოლ იასონის ძე ნათაძემ და საქმისმწარმოებელმა ვარლამ დავითის ძე ძიძიგურმა ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის დირექტორს 28 თებერვლის N116 პასუხად მისწერეს, რომ მასწავლებელ ნინო ვასილის ასულ აკოფაშვილის შტატში დასამტკიცებლად საჭირო იყო ან ატესტატი ან ნამსახურებითი სია.

1919

ტიპი: თანამდებობა

1919 წელს ეკატერინე გველესიანი სახალხო განათლების სამინისტროში გადამწერად მუშაობდა.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წელს ეკატერინე გველესიანმა სახალხო განათლების კანცელარიის დირექტორს სთხოვა, მისთვის შესაფერისი სამსახური მიეცათ სამინისტროში.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წელს ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის მასწავლებელმა ნინო აკოფაშვილმა განათლების მინისტრს მისწერა, რომ არ ეთანხმებოდა მის გადაწყვეტილებას გერმანული ენის მასწავლებელ ნინო აკოფაშვილისთვის მიეცათ საშუალო განათლების მქონე პირებისთვის დაწესებული ოდენობის ჰონორარი. ახალი შტატების შესახებ დროებითი დებულების მე-17 მუხლის მიხედვით (გამოქვეყნებულია „საქართველოს რესპუბლიკაში" 1919 წლის 6 თებერვალს, N29), „უმაღლესი განათლების მასწავლებელი, რომელიც ამ კანონის შემოღებისას მსახურობს გიმნაზიაში და უფლება აქვს ყველა კლასში მასწავლებლობისა, დაენიშნება ისეთივე ჯამაგირი, დამატება და გასამრჯელო დამატებითი გაკვეთილებისთვის, როგორც უმაღლესი განათლების პირს". მე-17 მუხლის თანახმად, აკოფაშვილისთვის ჯამაგირი უნდა მიეცათ, როგორც უმაღლესდამთავრებული პირისთვის.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წელს ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის მასწავლებელმა ნინო აკოფაშვილმა განათლების მინისტრს მისწერა, რომ მასწავლებლად ნამსახური 11 წელი პენსიისა და ხუთწლეულების მისაღებად სახელმწიფო სამსახურში ჩაეთვალა. ის ახალი კანონის შემოღების დროს გიმნაზიაში მუშაობდა, როგორც სრულუფლებიანი მასწავლებელი. მას ყველა კლასში სწავლების უფლება მიენიჭა, როგორც ქერჩის ქალთა ინსტიტუტისა და მიუნხენის კონსერვატორიის კურსდამთავრებულს, რომელიც გერმანიის სასწავლებლებს უდრიდა. არსებული კანონის თანახმად, მას ვაჟთა გიმნაზიის ყველა კლასში ახალი ენების სწავლების უფლება ჰქონდა.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წელს ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის მასწავლებელმა ნინო აკოფაშვილმა სახალხო განათლების მინისტრს სთხოვა, განეხილა მისი საქმე და გაეცა განკარგულება, რომ არსებული კანონის მიხედვით დაეკმაყოფილებინათ ჯამაგირით და დამატებითი გაკვეთილების ჯამაგირით, როგორც უმაღლესი განათლების მქონე პირი.

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს ამიერკავკასიის ქალთა ინსტიტუტის მე-7 კლასში სწავლობდნენ: ნატალია კუზნეცოვა, ელენე ზალდასტანიშვილი, ანტონინა კეკელმანი; მე-6 კლასში – ელენე ლაპინა, მე-5-ში: ირაიდა მიშჩენკო, ლიუდმილა რიკაჩევი, ნინო უზნაძე, მარგარიტა კარაგლანოვი, ელენე სანიცკაია.

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს ამიერკავკასიის ქალთა ინსტიტუტის მე-4 კლასში სწავლობდნენ: ირინა იზერგინა, თამარ უზნაძე, ნინო ბოვატკო, ბარბარე ბოგოსლავსკაია, ელენე მარკევიჩი, რაისა სესიევი, ევგენია სიდოროვა, ლიუბა პეჩორკინა.

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს ამბერკი გიორგიძემ ქართული უნივერსიტეტი მიატოვა და მოკლევადიან სამეურნეო კურსებზე შევიდა, რომ სწავლა მალე დაემთავრებინა და მეურნეობისთვის მოეკიდა ხელი, ფული ეშოვა და რამდენიმე წლის შედეგ სწავლის გასაგრძელებლად საზღვარგარეთ გამგზავრებულიყო.

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს ამბერკი გიორგიძე პეტროგრადის ელექტროინსტიტუტში ინჟინერიას სწავლობდა.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წელს ამბერკი გიორგიძემ აღნიშნა, რომ საზღვარგარეთ საგზაო ან სამთო-საინჟინრო ფაკულტეტზე სწავლის გასაგრძელებლად მისთვის რეკომენდაციის გაწევა დამფუძნებელი კურსების თავმჯდომარეს, ალექსანდრე ლომთათიძეს შეეძლო.

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს ამბერკი გიორგიძეს ჰქონდა მოწმობა, რომლის მიხედვითაც ის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სამათემატიკო-საბუნებისმეტყველო ფაკულტეტის სტუდენტად ირიცხებოდა. მოწმობას ხელს აწერდნენ ივანე ჯავახიშვილი (გამგეობის წევრი) და ვლადიმერ გეგეჭკორი (მდივან-მწიგნობარი).

1919

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

ამბერკი ივანეს ძე გიორგიძის საქმის მიხედვით, ის სარწმუნოებით მართლმადიდებელი იყო.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1911 წელს იოსებ ოცხელი და იასონ ბაქრაძე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ქუთაისის ფილიალის წევრებთან ერთად წიგნებისა და ჟურნალების („ჯეჯილი“ და „ნაკადული“) გამოწერაში 19 სახალხო სკოლას დაეხმარნენ: ზუგდიდის მე-5, სენაკის მე-5, რაჭის მე-2, ლეჩხუმის მე-3, ქუთაისის მე-3 და ოზურგეთის 1-ლი სკოლა. ქუთაისის განყოფილება 1912 წელსაც გეგმავდა ამ სკოლების დახმარებას.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წელს უზუნ-ჰაჯის ცხენოსნები პატრულირებდნენ ხასავ-იურთის მიდამოებში, ასევე – გროზნოსა და გუდერმესის სარკინიგზო ხაზის გაყოლებაზე (გროზნოდან 20 ვერსის მოშორებით).

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წელს ბათუმის ქართული გიმნაზიის დირექტორმა დ. ქუთათელაძემ უმაღლეს და საშუალო სასწავლებელთა მთავარგამგეს მისწერა, რომ ნ. გოგელია დამრიგებლის მოვალეობის შემსრულებლად დაენიშნათ, რადგან მას ძალიან მცირე ჯამაგირი ჰქონდა.