საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81340

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის 20 აპრილს გაზეთ „კვალში“ ირაკლი წერეთლის წერილი „აკაკანებული მამულიშვილები“ გამოქვეყნდა.

1896

ტიპი: ღონისძიება

1896 წლის ნოემბერში თბილისის თავად-აზნაურთა საადგილმამულო ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო საჯაროდ ყიდდა ილია ივანეს ძე წინამძღვრიშვილის კობიაანთკარში მდებარე 280 დესეტინასა და 2340 კვადრატულ საჟენ ტყეს, სახნავ-სათეს ადგილებსა და საძოვრებს.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის 20 აპრილს გაზეთ „ივერიაში“ ხელმოუწერლად გამოქვეყნდა ილია ჭავჭავაძის წერილი „ტფილისი, 20 აპრილს“, რომელიც მწერლის თხზულებათა ოცტომეულში დაიბეჭდა სათაურით „თავადაზნაურული ცრუმორწმუნეობა“.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის 21 მარტს ილია ჭავჭავაძემ ბროკჰაუზ-ეფრონის ენციკლოპედიური ლექსიკონის რედაქციისგან წერილი მიიღო –ს ავტობიოგრაფიული მონაცემების გაგზავნას სთხოვეს.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წელს ჩერქეზმა მწერალმა ყაზიბეკ ახმეტუკოვმა იური კაზი-ბეკის ფსევდონიმით გამოცემული თავისი წიგნი „ცოტ-ცოტა ყველაფერზე. ნარკვევები და მოთხრობები“ წარწერით მიუძღვნა ილია ჭავჭავაძეს.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წელს „საქართველოს კალენდარში“ ილია ჭავჭავაძის პორტრეტი დაიბეჭდა.

1898

ტიპი: ავტორობა

1898 წლის 3 მარტს ილია ჭავჭავაძის სტატიის „ოინბაზობაა თუ სულელობა?“ წინააღმდეგ რუსულ პრესაში დავით კეზელის წერილი გამოქვეყნდა.

1905

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1905 წელს მიხეილ ვეზირიშვილმა განაცხადა, რომ ილია ჭავჭავაძისადმი უპატივცემლობის გამოხატვა არ უფიქრია, ისინი მორიგდნენ და რწმუნებულებმა – მიხეილ გრუზინსკიმ, დავით ჯორჯაძემ, ალექსანდრე კობიაშვილმა და ალექსანდრე დიასამიძემ – შეადგინეს ოქმი.

1905

ტიპი: ღონისძიება

1905 წელს ილია ჭავჭავაძე მონაწილეობდა თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკის რწმუნებულთა კრებაში, რომელზეც ვასილ მაჩაბლის ნათესავმა მიხეილ ვეზირიშვილმა გამგეობა და, შესაბამისად, ილია ჭავჭავაძე გაუყიდველი მამულების გამო მიღებული ზარალისთვის დაადანაშაულა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის შემოდგომაზე ილია ჭავჭავაძემ წაიკითხა დამწყები დრამატურგ ნატალია დონდაროვას პიესა „ინჯილერი ან დოხტური“ და ურჩია დიალოგების შემოკლება, კვანძის გახსნის დამატება და ისე მიტანა „ივერიაში“ დასაბეჭდად.

1898

ტიპი: ორგანიზაცია

1898 წლის 11 იანვარს ილია ჭავჭავაძე ახლად დაარსებული სასულიერო განმანათლებელი ძმობის წევრი გახდა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წელს უკრაინულმა ჟურნალმა „ზორიამ“ გამოაქვეყნა ილია ჭავჭავაძის ლექსების „პოეტი“, „ელეგია“, „გუთნისდედა“, „მას აქეთ, რაკი...“ „გაზაფხული“ პავლო გრაბოვსკისეული თარგმანები.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წელს გერმანიის ქალაქ ფრაიბურგში ალექსანდრე ბაუმგარტნერმა გამოსცა „მსოფლიო ლიტერატურის ისტორიის“ პირველი ტომი, რომელშიც სხვა ქართველ მწერლებთან ერთად მოხსენებულია ილია ჭავჭავაძე.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 2 ნოემბერს ილია ჭავჭავაძემ ბოსტნეულ-ბაღჩეულობის კავკასიის პირველ გამოფენაზე ვერცხლის მედალი აიღო.

1898

ტიპი: ავტორობა

1898 წლის 10 იანვარს ილია ჭავჭავაძემ საბანკო საკითხების შესახებ რევიზორ ევსტაფი დობეცკის წერილი მიიღო.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 20 ივლისს გაზეთ „ცნობის ფურცელში“ ძველი ეკალის ხელმოწერით გამოქვეყნდა მიხეილ ნასიძის სტატია „თავ. ილია ჭავჭავაძის იუბილეი და სრულიად საქართველოს „ცენტრალური დეპო“ ქ. ტფილისში“. ავტორი ილიას საიუბილეოდ მისი სახელობის ცენტრალური დეპოს დაარსების ინიციატივით გამოვიდა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 1-ელ იანვარს გაზეთ „კვალში“ დაიბეჭდა საახალწლო შარჟი ილია ჭავჭავაძეზე „ი. ჭ.-ძეს“.

1896

ტიპი: ავტორობა

1896 წლის 4 იანვარს გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა ილია ჭავჭავაძის მოწინავე წერილი „ტფილისი, 4 იანვარი“ („ცხოვრება ცალკე ადამიანისა თუ მთელის ერისა უფრო წეწვა-გლეჯის ბაზარია...“).

1893

ტიპი: ავტორობა

1893 წელს ალექსანდრე ხახანაშვილმა „ნოვოე ობოზრენიეში“ გამოაქვეყნა წერილი „რუსულქართული პარალელები პოეზიაში“, რომელშიც შემოთავაზებული იყო ილია ჭავჭავაძის „განდეგილისა“ და შილერის „ორლეანელი ქალწულის“, როგორც ორი რომანტიკული სიუჟეტის პარალელური ანალიზი ერთი ნიშნით – აუსრულებელი აღთქმა და ღვთიური მადლის დაკარგვა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე სოციალისტ-რევოლუციონთა პარტიის წევრმა ლეო შენგელაიამ აღნიშნა, რომ სოციალისტ-დემოკრატებმა სხვა ფრაქციები მოატყუეს საპროპაგანდო კომისიის დაარსებით, რომლის დანიშნულება იყო, დამფუძნებელი კრების ყოველ წევრს, განურჩევლად ფრაქციისა, მოეწონებინა და დაედასტურებინა კრების მიერ მიღებული კანონი, თუკი კომისია გაუგზავნიდა. შენგელიას აზრით, ეს იყო მენშევიკების მიერ მცირე ფრაქციების დამორჩილებისა და თავის პროპაგანდისტებად გადაქცევის მცდელობა.

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წლის 30 აპრილის გაზეთ „მწყემსში“ სოფლის მღვდლის ფსევდონიმით დაიბეჭდა რედაქტორ დავით ბესარიონის ძე ღამბაშიძის სტატია „მწარე ფიქრები“.

1894

ტიპი: ღონისძიება

1894 წლის 3 იანვარს ილია ჭავჭავაძე მომრიგებელ შუამავალ გიორგი ციციშვილს სოფელ ხვედურეთში ესტუმრა.

1897

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1897 წლის 25 ივნისს ილია ჭავჭავაძემ მეუღლეს, ოლღა გურამიშვილს თბილისიდან საგურამოში მისწერა და სამეურნეო ხასიათის დარიგებები მისცა, ასევე სთხოვა, კვირა დილით ავჭალაში ცხენი დაეხვედრებინა.

1807

ტიპი: ღონისძიება

1907 წლის აგვისტოს დასაწყისში ზაქარია ეგნატეს ძე ჭიჭინაძე თბილისის ღვინის სარდაფში სადილობდა, გვერდით მაგიდასთან ნაცნობი სოციალ-დემოკრატები ცხარედ მსჯელობდნენ. ზაქარიამ ჯერ რაღაც კრიტიკული თქვა სოციალ-დემოკრატებზე, შემდეგ ილია ჭავჭავაძის სადღეგრძელო დალია. სოციალ-დემოკრატები გაღიზიანდნენ, ჭიჭინაძე სასტიკად სცემეს და ქუჩაში გააგდეს. სახლში მედუქნეს მიჰყავდა, რომელმაც უთხრა, რამ დაგაწყებინა სოციალ-დემოკრატებთან ილიას ქება, იმიტომ იყვნენ შეკრებილები, მის მოკვლაზე ბჭობდნენო.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე ეროვნულ-დემოკრატიული პარტის წევრმა სპირიდონ კედიამ განაცხადა, რომ ის საპროპაგანდო კომისიის წევრი იყო და კომისია სრულად თანხმდებოდა ორ მუხლზე: დამოუკიდებლობის დაცვა და დემოკრატიული რეჟიმის განმტკიცება, მაგრამ შეთანხმებას ვერ აღწევდა მე-3 მუხლის შესახებ, დამფუძნებელი კრების წევრი როგორ უნდა მოქცეულიყო პროვინციებში ხალხთან. კედია მოითხოვდა ამ მუხლის კომისიისთვის განსახილველად დაბრუნებას, რათა, შეთანხმების მიღწევის შემთხვევაში, დამფუძნებელი კრებისთვის შემდეგ სხდომაზე წარედგინათ.