რეგისტრირებული ფაქტები19332
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1896
ტიპი: ავტორობა
1896 წლის 17 აპრილს კავკასიის საცენზურო კომიტეტმა მთავარმართებლის კანცელარიის დირექტორს საიდუმლოდ შეატყობინა, რომ თებერვალში გაზეთ „ივერიაში“ (რედაქტორი ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა „ტენდენციური“ ფელეტონი „სურათები მოწაფეთა ცხოვრებიდამ“. ის გაზეთის მიმართ ადმინისტრაციული სანქციის გამოყენებას მოითხოვდა.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის პირველი ოქტომბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია, სადაც იგი აკრიტიკებდა ნოე ჟორდანიას. თუმანოვი ურჩევდა გაზეთ „ერთობის“ ხელმძღვანელობას, არ ჩაეთვალა საკუთარი თავი ხალხის ინტერესების ერთადერთ წარმომადგენლად და ეღიარებინა, რომ სხვა ძალებიც არსებობდა, რომლებსაც ასევე დიდი სარგებლის მოტანა შეეძლოთ ხალხისთვის.
1869
ტიპი: ავტორობა
1869 წელს გამოსული „Кавказский календарь на 1870 год“-იდან ირკვევა, რომ ჰენრიხ ვასილის ძე სტრუვეს ქიმიური ანალიზის შედეგად დაუდგენია შემდეგი: ესენტუკის ყველაზე წყალუხვი წყარო N17 მიეკუთვნებოდა გოგირდისა და ნატრიუმის მჟავის შემცველი წყლების ტიპს. ამიტომ რეკომენდირებული იყო მისი მოხმარება და არა წყლის აბაზანების მიღება.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია „საქართველო და კავკასია“. სტატიის თანახმად აკაკი ივანეს ძე ჩხენკელს ბერლინიდან უცნობებია, რომ ყველანაირი მცდელობის მიუხედავად, ვერ მოხერხდა საქართველოს გარდა კავკასიის დანარჩენი ნაწილების დამოუკიდებლობის აღიარება. თუმანოვის აზრით ისინი, ვინც პოლიტიკაზე უკანასკნელ წუთს მოწოდებული ცნობებით მსჯელობდა, ამ ცნობას აღიქვამდა, როგორც კავკასიის ხალხთათვის გამოტანილ საბოლოო განაჩენს.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე თუმანოვის სტატია „საქართველო და კავკასია“. სტატიაში თუმანოვი ვარაუდობდა, რომ ჩრდილოეთ კავკასიაში ყველაფერი სისხლისღვრით დამთავრდებოდა, ვინაიდან დაღესტანი შეეცდებოდა იმ ტერიტორიების დაბრუნებას, რომლებიც მეფის რუსეთმა მიიტაცა და რუსეთიდან გადმოსახლებულებს დაურიგა.

