საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები19147

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხი თანდათან ივიწყებდა თავისი მეტყველების სიმდიდრესა და ლაზათს.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხი ხშირად უადგილო ადგილზე ხმარობდა ზეპირსიტყვიერების ძვირფას ნიმუშებს.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხს ხშირად არ ესმოდა ქართულ ზეპირთქმათა ნამდვილი შინაარსი.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხს ხშირად ქართული ზეპირსიტყვიერების ნიმუშები მოცლილი ადამიანის შეთხზული ეგონა.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან, თანამედროვე ადამიანი იშვიათად რთავდა ლაპარაკში ქართული ზეპირსიტყვიერების ნიმუშებს.

1943

ტიპი: ავტორობა

თედო სახოკია 1943 წელს ზეპირსიტყვიერებას ქართული მეტყველების ნამდვილ სიმდიდრეს უწოდებდა.

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წლის „კვალის“ №29-ში დაიბეჭდა დაიბეჭდა ველიჩკოს თხზულება „ქრისტე აღსდგა“, რომელიც პროფესორ ხახანაშვილს მიეძღვნა.

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წლის „კვალის“ №29-ში დაიბეჭდა ველიჩკოს თხზულება „ქრისტე აღსდგა“, რომელიც გურიის ცხოვრებიდან იყო აღებული.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის ნაწარმოებები ნათარგმნი იყო რუსულ და სომხურ ენებზე.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, მან თარგმნა ერშოვის „კუზიანი ცხენი“, პუშკინის „მებადური და ოქროს თევზი“ და „მეფის მკვდარი ასული“.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, ცალკე წიგნებად იყო გამოსული მისი ნათარგმნი ერშოვის „კუზიანი ცხენი“, პუშკინის „მებადური და ოქროს თევზი“ და „მეფის მკვდარი ასული“, ვოლტერის მოთხრობა „ზადიგი“ და კუპერის რომანი „მერსედეს კასტილიელი“.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, იგი სისტემატურად ათავსებდა თავის წერილებსა და ლექსებს შემდეგ ჟურნალ-გაზეთებში: „ნობათი“, სახალხო გაზეთი“, „საქართველო“, „თეატრი და ცხოვრება“, „ხათაბალა“, „ხელოვნება", „ქართული სიტყვა“, „მოამბე“.

1894

ტიპი: ავტორობა

1894 წელს ვასილ კოპტონაშვილს მოთხრობის „კაკო დიაკვანი“ პატარა ბროშურად გამოცემის სურვილი ჰქონდა, მაგრამ ცენზორს ნება არ მიუცია მისთვის სამღვდელოების ბობოლა წარმომადგენელთა გავლენით, რომლებიც განცხრომით ცხოვრობდნენ და კაკო დიაკვნის მსგავს გაჭირვებულთა ბედი არ ანაღვლებდათ.

1937

ტიპი: ავტორობა

1937 წლის 2 სექტემბერს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში ვასილ კოპტონაშვილი იმედოვნებდა, რომ მესხეთ-ჯავახეთის შესახებ დაწერილი თავისი თხზულებებით უფრო მეტ ქართველს გააცნობდა ამ კუთხის ხალხის ყოფა-ცხოვრებას.

1882

ტიპი: ავტორობა

ვასილ კოპტონაშვილი მადლიერებით იხსენებს თბილისის ნიკოლოზის სახ. ორკლასიან სამოქალაქო სასწავლებელს (რომელშიც 1882-1883 წლებში სწავლობდა), იქაურ მასწავლებლებსა და სასწავლებლის ზედამხედველ პავლე კატანიანცს.

1889

ტიპი: ავტორობა

თავისი მოკრძალებული ხასიათის გამო საკმაოდ დიდხანს, 1889 წლამდე ერიდებოდა თავისი ნაწერების გამოქვეყნებას.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში თედო სახოკია თავის მეგობარ შიო დედაბრიშვილს ახასიათებდა სიტყვაძუნწ პიროვნებად, რომელსაც საერთოდ ემძიმებოდა ლაპარაკი.

1877

ტიპი: ავტორობა

თედო სახოკიამ 1877-1884 წლებში სამეგრელოს სასულიერო სასწავლებლში სწავლის პერიოდი ვრცლად აღწერა თავის თხზულებაში „წარსულიდან“.

1873

ტიპი: ავტორობა

1873 წლის 20 აპრილის „დროების“ ცნობით, სიმონ ყვიცარიძემ და რაჟდენ გიგაურმა სიღნაღის მაზრაში მოუსავლიანობის გამო გაზარალებული გლეხობის დასახმარებლად ორ-ორი მანეთი გაიღეს.

1930

ტიპი: ავტორობა

1930 წლის 10 ივნისს დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, დუტუ მეგრელის გვიანდელი პერიოდის ლექსები უმეტესად მისი პირადი განცდის ერთგვარ დღიურებს წარმოადგენდა.

1927

ტიპი: ავტორობა

1927 წელს გამოცემული ნაწერების სრულ კრებულში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ მისი „წერილები ქართულ ლიტერატურაზე“ დუტუ მეგრელის ქართული ლიტერატურისადმი მიძღვნილი წერილის გამოქვეყნების მერე შეიქმნა.

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წელს „ივერიაში“ დაბეჭდილმა დუტუ მეგრელის წერილმა გამოიწვია ილია ჭავჭავაძის წერილის, „წერილები ქართულ ლიტერატურაზე“ გამოქვეყნება.

1880

ტიპი: ავტორობა

გრიგოლ აბაშიძე ადრეული ასაკიდან ავლენდა სამწერლო ნიჭს და უკვე 1880-იან წლებში მისი ლექსები ჟურნალ-გაზეთებში იბეჭდებოდა.

1930

ტიპი: ავტორობა

1930 წლის 10 ივნისს დუტუ მეგრელის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, მან წერა ადრეულ ასაკში დაიწყო.

1957

ტიპი: ავტორობა

1957 წელს დუტუ მეგრელის მუშაობის შესახებ მონაცემთა ხილვა შესაძლებელი იყო ანასტასია ერისთავ-ხოშტარიას ანკეტაში.