საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81446

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 28 ოქტომბერს საქართველოს რესპუბლიკის მთავრობის განკარგულებით, იუსტინე ირაკლის ძე აბულაძე სომხეთში ორი კვირით გააგზავნეს. ხელს აწერს ვუკოლ მიხეილის ძე ბერიძე.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წლის 20 ივლისის „ერთობა“ უწყება, რომ მიწათმოქმედების და გზათა მინისტრი ნ. ხომერიკი დასასვენებლად წავიდა. მიწათმოქმედების მინისტრის მოვალეობის შესრულენა დაევალა მინისტრის მოადგილე ი. მ. მალანიას, გზათა მინისტრისა – გზათა დეპარტამენტის დირექტორ ბ. ჭიჭინაძეს.

1917

ტიპი: ავტორობა

1917 წელს დეკანოზი ივანე ჩხენკელი, შვილს, სახელმწიფო დუმის წევრს, აკაკი ივანეს ძე ჩხენკელს მისალოც ბარათს უგზავნის.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 20 ივლისის „ერთობა“ იუწყება, რომ ბათუმიდან დაბრუნებულმა სასურსათო განყოფილების გამგე კ. ფანიევმა საქართველოს დეპ. სააგენტოს თანამშრომელს განუცხადა, რომ ზოგიერთ უცხოურ ფირმას, რომელთაც ინგლისელების წასვლის დროს საქონელი გაიტანეს, ისევ სურდათ ბათუმში პროდუქციის შემოტანა.

1918

ტიპი: გარდაცვალება

1918 წლის 3 დეკემბერს იასონ აფაქიძე აუწყებს ნათესავებს, რომ გარდაიცვალა მისი სიდედრი ნინო თარხან-მოურავი, რომლის დაკრძალვა გაიმართება 3 დეკემბერს თბილისში, დუშეთის ქუჩაძე.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 6 ნოემბერს თბილისის საქალაქო სახელოსნო-სასწავლებლის გამგეს აცნობეს, რომ მასწავლებელი იუსტინე ირაკლის ძე აბულაძე საქართველოს მთავრობის განკარგულებით 30 ოქტომბრიდან ორი კვირით სომხეთში გაგზავნეს. ხელს აწერენ კანცელარიის დირექტორის ნაცვლად დ. მიქაბერიძე და საქმისმწარმოებლის ნაცვლად ვარლამ დავითის ძე ძიძიგური.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 6 ნოემბერს თბილისის მანთაშევის სავაჭრო სკოლის უფროსს აცნობეს, რომ მათდამი რწუნებულის სკოლის მასწავლებელი იუსტინე აბულაძე საქართველოს რესპუბლიკის მთავრობის განკარგულებით გაიგზავნა სომხეთში 30 ოქტომბრიდან ორი კვირის ვადით. ხელს აწერენ: კანცელარიის დირექტორის ნაცვლად დ. მიქაბერიძე და საქმისმწარმოებლის ნაცვლად ვარლამ ძიძიგური.

1917

ტიპი: ავტორობა

დეკანოზი ივანე ჩხენკელი 1917 წლის 7 ნოემბერს შვილს, აკაკი ჩხენკელს სწერდა წერილს, რომელშიც ულოცავდა გამოჯანმრთელებას და ატყობინებდა, რომ იმყოფებოდა უბისაში. ახლა სწერდა ხობიდან, სადაც დარჩენა სურდა. ამცნობს მის დეკანოზად კურთხევას კათალიკოს- პატრიარქ კირიონის მიერ და მადლობას უხდიდა პეტროგრადიდან გამოგზავნილი მოკითხვის ბარათის გამო. ასევე ატყობინებდა, რომ ინახულა ექიმმა უ. ბარსულაძემ და გამოგზავნილი წამლებიც მიიღო.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 1-ელ ნოემბერს თბილისის პირველი კომერციული სასწავლებლის დირექტორს აცნობეს, რომ საქართველოს რესპუბლიკის მთავრობის განკარგულების თანახმად, მასწავლებელი იუსტინე ირაკლის ძე აბულაძე 30 ოქტომბრიდან ორი კვირით სომხეთში გააგზავნეს. ხელს აწერენ კანცელარიის დირექტორის ნაცვლად დ. მიქაბერიძე და საქმისმწარმოებლის ნაცვლად ვარლამ დავითის ძე ძიძიგური.

1920

ტიპი: ღონისძიება

„ერთობა“ იუწყება, რომ საგარეო საქმეთა სამინისტრომ ბაქოში მყოფი დიპლომატიური წარმომადგენლის, ექიმ ალშიბაიასგან მიიღო დეპეშა, რომ 12 ივლისს, 5 საათზე, ჩავიდა ბაქოში, სადაც მას დახვდნენ: მე-11 ლაშქრის სარდალი ლევანდოვსკი, სამხედრო საქმეთა სახალხო კომისარი კარაევი, გზათა სახალხო კომისარი, ბაქოს კომენდანტი, შრომის კომისრის მოადგილე ტურაევი. 13 ივლისს კი მან ინახულა რევკომის თავმჯდომარე ნარიმანოვი და საგარეო საქმეთა კომისარი ჰუსეინოვი.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წლის 20 ივლისის „ერთობა“ წერდა, რომ ერობათა კავშირის კომიტეტის ორკვირეული ჟურნალი „ერობა“ მომდევნო ნომრიდან განახლებული რედაქციით გამოვიდოდა. ჟურნალის ხელმძღვანელად და რედაქტორად მიწვეულები იყვნენ: გრ. ლორთქიფანიძე და პავლე საყვარელიძე.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 20 ივლისის „ერთობა“ იუწყება, რომ დამფუძნებელი კრების ხელოვნების კომისიამ მოიწონა მოქანდაკე იაკობ ნიკოლაძის მიერ წარდგენილი ნოე ჟორდანიას ქანდაკების პროექტი. კომისიამ დაადგინა, ნიკოლაძეს მუშაობა დაეწყო ქანდაკებაზე, რომელიც დამფუძნებელი კრების დარბაზში დაიდგმებოდა.

1918

ტიპი: ღონისძიება

განათლების მინისტრის მოადგილე ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანმა თბილისის მოურავ ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავას მისწერა, რომ თბილისის გამგეობამ სახელოსნო-სასწავლებლის მასწავლებელ იუსტინე ირაკლის ძე აბულაძეს შენიშვნა მისცა, რადგან იგი გამგეობის ნებართვის გარეშე წავიდა სომხეთში, რისი უფლებაც არ ჰქონდა. გააფრთხილეს, რომ მსგავსი საქციელის გამეორების შემთხვევაში სამსახურიდან დაითხოვდნენ. გამგეობამ განკარგულება გასცა იუსტინე აბულაძისთვის დაეკავებინათ ჯამაგირი იმ დღეებისა, რომლებიც გააცდინა.

1918

ტიპი: ღონისძიება

განათლების მინისტრის მოადგილემ ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანმა თბილისის მოურავ ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავას მისწერა, იუსტინე ირაკლის ძე აბულაძე წასული იყო სომხეთში არა პირადი, არამედ სახელმწიფო საქმეების გამო, სადაც მისი მონაწილეობა, როგორც სომხური ენის მცოდნისა, აუცილებელი იყო.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 20 ივლისის „ერთობა“ იუწყება, რომ საბჭოთა მთავრობასთან საქართველოს ელჩად ნამყოფმა გაბრიელ ხუნდაძემ დაიწყო მოხსენების კითხვა რუსეთის შესახებ დაბა-ქალაქებში. იგი იმყოფება ახალ სენაკში, შემდეგ კი მოივლის სამტრედიას, ქუთაისს, ტყიბულს, შორაპანს, ყვირილას, ჭიათურას, ბორჯომს.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 12 ივლისს ახალქალაქს (გორის მაზრა) ესტუმრა დამფუძნებელი კრების წევრი ისიდორე რამიშვილი. 10 საათზე მიტინგის გახსნაზე მან ისაუბრა საგარეო და საშინაო პოლიტიკაზე და სხვ.

1918

ტიპი: ღონისძიება

განათლების მინისტრის მოადგილემ ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანმა თბილისის მოურავ ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავას მისწერა, იუსტინე ირაკლის ძე აბულაძე სომხეთში ისე სწრაფად გაემგზავრა, რომ ფაქტობრივად, საშუალება აღარ ჰქონდა პირადად ეთხოვა წასვლის ნებართვა თბილისის გამგეობისთვის და იგი იძულებული გახდა სამინისტროსთვის ეთხოვა გაეფრთხილებინა სახელოსნო-სასწავლებლის გამგე მისი გამგზავრების შესახებ. სამინისტრომ 6 ნოემბერს N3543-ით აცნობა თბილისის სახელოსნო-სასწავლებლის გამგეს მასწავლებელ იუსტინე აბულაძის სომხეთში ორი კვირით გამგზავრების შესახებ.

1918

ტიპი: ღონისძიება

განათლების მინისტრის მოადგილემ ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანმა თბილისის მოურავ ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავას მისწერა, რომ კარგად ესმოდა, თუ რამდენად ცუდი ფაქტი იყო იუსტინე ირაკლის ძე აბულაძის სომხეთში გამგზავრება ქალაქის გამგეობის ნებართვის გარეშე, თუმცა იგი საპატიო მიზეზის გამო გაემგზავრა და ამიტომ, სთხოვა აბულაძისთვის მოქალაქეობრივი ვალის აღსრულება დაუდევრობასა და უყურადღებობაში არ ჩაეთვალა და ჯამაგირის დაკავება გაეუქმებინა.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 5 ივლისს გამართულ რკინიგზელთა პროფ. კავშირების კონფერენციის სხდომას დაესწრო მიწვეული გზათა მინისტრი ნ. ხომერიკი, შრომის მინისტრის მოადგ. ა. ბახტაძე და გზის უფროსი კანდელაკი. ხომერიკმა ისაუბრა N17 ბრძანების შესახებ, რომლის თანახმადაც რკინიგზის ხარჯებს რამდენიმე მილიონი დაემატა, ასევე მუშების ძალიან ცუდ მდგომარეობაზე; გაიმართა კამათი 8-საათიანი სამუშაო დღის შემოღების შესახებ.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 16 ივლისს გამართულ დამფუძნებელ კრებაზე, რომელსაც ალექსანდრე ლომთათიძე თავმჯდომარეობდა, ბიუჯეტის შესახებ მოხსენება წაიკითხა გრიგოლ გიორგაძემ, ესერების შეკითხვას კი გრიგოლ ცინცაძემ უპასუხა.

1919

ტიპი: ავტორობა

გაზეთ „ვოლნი გორეცის“ 1919 წლის №1-ში ევგენი ჟარკოვსკის ვრცელი სტატია ეძღვნება მუშათა მოძრაობის მიმოხილვას თერგის ოლქში. ავტორი მუშათა მოძრაობის ჩახშობისთვის დენიკინსა და მის გენერლებს „რუსეთის რევოლუციის მესაფლავეებს“ უწოდებს, თუმცა პროლეტარიატის წარუმატებლობის მთავარ მიზეზად ბოლშევიკთა პოლიტიკურ შეცდომებს მიიჩნევს და საუბრობს მათ პასუხისმგებლობაზე მუშათა კლასის წინაშე.

1919

ტიპი: ავტორობა

გაზეთ „ვოლნი გორეცის“ 1919 წლის №1-ში აჰმედ ცალიგოვის ისტორიული მიმოხილვა ეყრდნობა ისტორიკოსთა (ს. ესაძის, შეპელევის) შრომებსა და საოლქო შტაბის არქივში დაცულ მასალას: შამილის დამარცხებამ და აღმოსავლეთ კავკასიის დაცემამ საბედისწეროდ იმოქმედა დასავლეთ კავკასიაზეც - იმედდაკარგულმა ხალხმა თანდათან იწყეს მორჩილების ფიცის დადება ან თურქეთში გადასახლება. სწორედ ამ ძნელბედობის ჟამს იკისრა მეჯლისმა ისტორიული როლი: დამოუკიდებლობის დასაცავად გააერთიანა დასავლეთკავკასიელ ხალხთა დაუმორჩილებელი ძალები, რომლებმაც იარაღით, საშინაო გარდაქმნებითა და უცხოეთის სახელმწიფოების ყურადღების მიპყრობით სცადეს დაპირისპირებოდნენ დამპყრობლებს.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წლის 27 მაისს ქუთაისის ეპარქიის საეკლესიო სკოლების მასწავლებელთა ყრილობამ საქართველოს დამოუკიდებლობის გამოცხადებასთან დაკავშირებით თბილისში გაგზავნა დეპეშა, რომლის ადრესატები ამიერკავკასიის განსაკუთრებული კომიტეტის წევრი კიტა აბაშიძე და აკაკი ჩხენკელი იყვნენ. დეპეშას ხელს აწერენ თავმჯდომარე ჩიხლაძე, მდივანი სანიკიძე.

1929

ტიპი: თანამდებობა

1920 წელს დიდი ჯიხაიშის გიმნაზიის დირექტორი იყო ს. ცაგარეიშვილი.

1922

ტიპი: ავტორობა

1922 წლის 22 იანვარს გაზეთ „ბარრიკადში“ დაიბეჭდა პაოლო იაშვილის წერილი „ყანწელები 1942 წელში“.