საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81340

1920

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1920 წლის 10 მაისის ფეოდოსია ალექსანდრეს ასული ანჯაფარიძის ნამსახურებით სიაში წერია, რომ იგი არასდროს ყოფილა ომში, სასჯელიც არასდროს მიუსჯიათ და დროებით თავისუფალიც არ ყოფილა. 1920 წლის 14 მაისს ნამსახურებითი სიის ნამდვილობას ხელის მოწერითა და ბეჭდის დასმით ადასტურებს ახალსენაკის განათლების განყოფილების გამგე.

1919

ტიპი: თანამდებობა

1919 წელს ფეოდოსია ალექსანდრეს ასული ანჯაფარიძე სენაკის სამაზრო ერობის განკარგულებით ონტოფოს უმაღლეს დაწყებითი სასწავლებლის გამგის მოვალეობის აღმასრულებლად დაინიშნა.

1917

ტიპი: თანამდებობა

1917 წლის 16 ნოემბერს სახალხო სკოლების დირექტორმა ფედოსია ალექსანდრეს ასული ანჯაფარიძე ონტოფოს უმაღლეს დაწყებით სასწავლებელში მასწავლებლის მოვალეობის აღმასრულებლად დაინიშნა.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წლის 10 მაისის ფეოდოსია ალექსანდრეს ასული ანჯაფარიძის ნამსახურებითი სიის მიხედვით, ის სოფელ ჯუმითის (ზუგდიდის მაზრა) ორკლასიან სასწავლებელში მსახურებდა. სენაკის სამაზრო ეპარქიალურმა საბჭომ ის სოფელ ონტოფოს ორკლასიანი სასწავლებლის მასწავლებლად გადაიყვანა.

1920

ტიპი: განათლება

1920 წლის 10 მაისის ფეოდოსია ალექსანდრეს ასული ანჯაფარიძის ნამსახურებით სიაში წერია, რომ მას დამთავრებული აქვს ქუთაისის ქალთა გიმნაზიის რვა კლასი. 1920 წლის 14 მაისს ნამსახურებითი სიის ნამდვილობას ხელის მოწერითა და ბეჭდის დასმით ადასტურებს ახალსენაკის განათლების განყოფილების გამგე.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წლის 10 მაისის ფეოდოსია ალექსანდრეს ასული ანჯაფარიძის ნამსახურებით სიაში წერია, რომ იგი არის 25 წლის, მართლმადიდებელი, გ. მ. ა. ონტოფოს უმაღლეს დაწყებით სასწავლებელში. ჯამაგირს იღებს: გამგის 341 და 66 კ. ბინის ქირა 125 მ., 13 გაკ. 303 მან და 33 კ., რვეულების გასწორება 46 მან. და 66 კაპ. ხუთწლიანი დამატება 41 მან. და 66 კ. საქმის წარმოების 150 მან. სულ: 1008 მან და 21 კაპ. 1920 წლის 14 მაისს, ნამსახურებითი სიის ნამდვილობას ხელის მოწერითა და ბეჭდის დასმით ადასტურებს ახალსენაკის განათლების განყოფილების გამგე.

1918

ტიპი: გარდაცვალება

1918 წლის 20 თებერვალს რკინიგზის საავადმყოფოში სახადით გარდაიცვალა თბილისის საქონლის სადგურის წითელგვარდიელი იონა იოსების ძე რამიშვილი.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 4 მარტის „ერთობაში“ დაიბეჭდა ვ. რუხაძის ლექსი „ჩვენ გავიმარჯვებთ!“

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 4 მარტის „ერთობა“ იუწყება, რომ ოზურგეთის რაზმის უფროსად გურიის სამხედრო შტაბმა კაპიტანი ივ. ცომაია დანიშნა. შემოქმედის ნაწილმა თავის ხელმძღვანელად აირჩია კაპიტანი ევსევი ბარამიძე.

1918

ტიპი: ღონისძიება

ევგენი ჟარკოვსკის წერილის მიხედვით, 1918 წელს მოზდოკში გამართულ საოლქო ყრილობაში მონაწილეობდნენ პოლკოვნიკი რიმარი, სერგეი კიროვი – ბოლშევიკთა ლიდერი, პიატირუბლიოვი – მოზდოკის რევსაბჭოს წარმომადგენელი და მელიქიანი – ყიზლარის საბჭოს წარმომადგენელი.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის პირველი ნოემბრიდან პეტრე გნოინსკი ქუთაისის რეალური სასწავლებლის ფრანგული და გერმანული ენების მასწავლებლად დაინიშნა.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წელს ქუთაისის რეალური სასწავლებლის დირექტორმა სამინისტროს სთხოვა, რომ მისთვის დაებრუნებინათ პეტრე გნოინსკის ნამსახურეობითი სია.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წელს ქუთაისის რეალური სასწავლებლის დირექტორმა საშუალო სასწავლებელთა მთვარგამგეს მისწერა, რომ ნატალია ბარანნიკის საბუთები იყო პეტროგრადში, სადაც ის 1915 წელს ქალთა უმაღლეს კურსებზე სწავლობდა.

1918

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

პეტრე გნოინსკს არ ჰქონდა უცხო ენების სწავლების უფლება, თუმცა ზედმიწევნით იცოდა ფრანგული და გერმანული ენები და ასწავლიდა კიდეც პეტროგრადის ვაჟთა გიმნაზიაში.

1917

ტიპი: თანამდებობა

1917-1918 წლებში ნატალია გერასიმეს ასული ბარანნიკი ქუთაისის რეალური სასწავლებლის უფროსი მასწავლებელი იყო.

1918

ტიპი: ღონისძიება

ქუთაისის რეალური სასწავლებლის დირექტორმა ივანე გაჩეჩილაძემ თხოვნით მიმართა სამინისტროს, რომ ნება დაერთოთ პედაგოგების მოწვევისა, ვინაიდან გაკვეთილების გადანაწილება რეალური სასწავლებლის პედაგოგებს შორის შეუძლებელი იყო. მათ სურდათ რუსული ენისა და გეოგრაფიის მასწავლებლად მოეწვიათ ნატალია გერასიმეს ასული ბარანნიკი (I - III კლ.), ხოლო ფრანგული და გერმანული ენის მასწავლებლად პეტრე ბიკენტის ძე გნოინსკი (I - IV კლ.).

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წელს ქუთაისის რეალური სასწავლებლის დირექტორმა ივანე გაჩეჩილაძემ საშუალო სასწავლებელთა მთავარგამგე გრიგოლ ნათაძეს მისწერა, რომ სასწავლებელში არაქართველი მოსწავლეებისთვის საჭირო იყო პარალელური განყოფილებების გახსნა.

1917

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1917 წლის პირველ ივნისს სიღნაღის რაიონის სოფელ ჯიმითში მცხოვრებმა ილია გიორგის ძე შიშნიაშვილმა ქართული გიმნაზიის პედაგოგიურ საბჭოს თავისი რვა წლის შვილის, ილია გიორგის ძე შიშნიაშვილის, გამოსაცდელი ვადით პირველ კლასში მიღება სთხოვა.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წლის 19 აპრილს ბარბარე ყიფშიძემ ძველი ქართული გიმნაზიის გამგეს გამოცდის შემდეგ თავისი შვილის, სიმონ ყიფშიძის, პირველ კლასში მიღება სთხოვა.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 8 მაისს თბილისში, კახეთის N10-ში მცხოვრებმა მიქალაქე ნიკოლოზ მიხეილის ძე ივანიძემ თხოვნით მიმართა განათლების მინისტრს, სამინისტროსთვის გადაცემული კადეტთა კორპუსის კუთვნ. თავისუფალი ადგილი (ვაკეზე) გადასცენ 15-წლიანი იჯარით მეურნეობის საწარმოებლად.

1919

ტიპი: ღონისძიება

თბილისის ვაჟთა მე-7 გიმნაზიის დირექტორი (საქმისმწარმოებელი მამაცაშვილი) სახალხო განათლების სამინისტროს ატყობინებს, რომ 1919 წლის 10 მაისს გაუქმებული კორპუსის დროშა ჩაიბარა სამხედრო-ისტორიული არქივის გამგემ, გენერალმა ესაძემ.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის აპრილში ვიცე-დირექტორმა ალექსანდრე მიქაბერიძემ თბილისის ვაჟთა მეშვიდე გიმნაზიის დირექტორს სთხოვა, გაუქმებული კადეტთა კორპუსის დროშა, რომელსაც ისტორიული მნიშვნელობა ჰქონდა, სამხედრო-ისტორიული მუზეუმისთვის გადაეცათ.

1918

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1918 წელს სახალხო მასწავლებლის ივანე მაღრაძის (მუშაობდა ჯერ რუისში, შემდეგ ბეჟანთკარში. იყო სოციალ-დემოკრატიული პარტიის ხარაგაულის ორგანიზაციის წევრი. მოკლეს 1905 წელს) ქვრივი ემილია მაღრაძე უსახსრობის გამო განათლების მინისტრს შვილის, თამარ მაღრაძის სწავლის გადასახადიდან გათავისუფლებას სთხოვს.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის აპრილში ვიცე-დირექტორი ალექსანდრე მიქაბერიძე თბილისის ვაჟთა მეშვიდე გიმნაზიის დირექტორ ნიკოლოზ ჩიგოგიძეს სთხოვს, გაუქმებული კადეტთა კორპუსის დროშა, რომელსაც ისტორიული მნიშვნელობა აქვს, სამხედრო-ისტორიულ მუზეუმს გადასცენ.