საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები19332

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია „საქართველო და კავკასია“. სტატიის თანახმად აკაკი ივანეს ძე ჩხენკელს ბერლინიდან უცნობებია, რომ ყველანაირი მცდელობის მიუხედავად, ვერ მოხერხდა საქართველოს გარდა კავკასიის დანარჩენი ნაწილების დამოუკიდებლობის აღიარება.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია „საქართველო და კავკასია“. თუმანოვის თქმით, ბრესტ-ლიტვური შეთანხმების დამატებით პუნქტებში არაფერი იყო ნათქვამი აზერბაიჯანის რუსეთისგან გამოყოფის შესახებ და ამის მიზეზი ბაქოელი ბოლშევიკების ავანტიურა იყო. სწორედ მათი ბრალი ყოფილა, რომ ბაქო რუსეთის იმპერიას ეკუთვნოდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია „საქართველო და კავკასია“. თუმანოვის აზრით, გერმანული კაპიტალის აზიაში გაბატონების ამბიციებს ხელს შეუშლიდა ის ფაქტი, რომ საქართველოს გარდა დანარჩენი კავკასია რუსეთის ხელში იყო. მათ შორის, რუსებს ეკუთვნოდა ბაქოც.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წლის 12 დეკემბერს გაზეთ „ცნობის ფურცელში“ მცირე კრედიტის ორგანიზაციასთან დაკავშირებით ილია ჭავჭავაძის მიერ სასოფლო-სამეურნეო საზოგადოების კრებაზე წარმოთქმული სიტყვა დაიბეჭდა.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს „საქართველოს კალენდარში“ დაიბეჭდა ილია ჭავჭავაძის წინასიტყვაობა, რომელიც მან 1877 წელს „ივერიის“ პირველ ნომერში გამოაქვეყნა.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს ილია ჭავჭავაძის ლექსები „გახსოვს, ტურფავ...“ და „კითხვა-პასუხი“ კრებულში „პატარა ჩანგი“ გამოქვეყნდა.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს ილია ჭავჭავაძის ტექსტზე „ტყემ მოისხა ფოთოლი...“ დიმიტრი არაყიშვილის მიერ დაწერილი რომანსის ნოტები პატარა წიგნად გამოიცა. წიგნში წარმოდგენილი იყო ივანე და ალექსანდრა თხორჟევსკების მიერ თარგმნილი ტექსტის რუსული თარგმანიც.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს იაკობ გოგებაშვილმა ილია ჭავჭავაძეს წარწერით მიუძღვნა თავისი წიგნი „სიმართლე თბილისის შესახებ“.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდილ კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატიაში „საქართველო და კავკასია“ ავტორი ვარაუდობდა, რომ დამოუკიდებლობისთვის ბრძოლაში დაღესტანი თურქეთს სთხოვდა დახმარებას.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა საშა ჩორნის ფელეტონი „უპოვარი მძარცველები“.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წლის 21 დეკემბერს გაზეთ „ივერიაში“ ხელმოუწერლად გამოქვეყნდა ილია ჭავჭავაძის წერილი „ტფილისი, 21 დეკემბერი“, რომელიც მწერლის თხზულებათა ოცტომეულში დაიბეჭდა სათაურით „გათეთრება შავისა“.

1907

ტიპი: ავტორობა

1907 წლის 7-8 ივნისს ილია ჭავჭავაძემ მიიღო ელისაბედ ჭავჭავაძისა და მეფუტკრე დანიელ მასლოვის დეპეშები, რომლებიდანაც შეიტყო საგურამოში მომხდარი ტრაგედიის – მოსე და ევა მემარნიშვილების მკვლელობის შესახებ.

1907

ტიპი: ავტორობა

1907 წლის 7-8 ივნისს ილია ჭავჭავაძემ ელისაბედ ჭავჭავაძეს დეპეშით შეატყობინა, რომ სასწრაფოდ ბრუნდებოდა საქართველოში.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთის „Грузия“ ცნობით, იოსებ ეგნატეს ძე ბესელიძე თბილისის გამგეობის წინაშე გამოვიდა მოხსენებით თხევადი საწვავის დასაზოგად კერძო ელექტროსადგურების გამორთვის საკითხის შესახებ.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია „საქართველო და კავკასია“.

1900

ტიპი: ავტორობა

1900 წლის 14 აპრილის „ცნობის ფურცლის“ მიხედვით, გამოვიდა მურიეს ფრანგული ჟურნალის „Le Caucase Illusté“-ს მესამე ნომერი, რომელშიც დაბეჭდილი იყო ილია ჭავჭავაძის პოემა „განდეგილი".

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წლის 1-ელი აგვისტოს გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა პავლე ყიფიანის წერილი, რომელშიც ავტორი თავადაზნაურობას და განათლებულ ახალგაზდობას მოუწოდებს, აქტიური მონაწილეობა მიიღონ ქოლერის ეპიდემიის წინააღმდეგ ბრძოლაში.

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წლის 4 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ პ. ცხვილოელი (პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილი) იუწყება, რომ საქართველოს ეკლესიის მღვდელმთავართა მის მიერ აღმოჩენილი 4 სიიდან ერთი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წიგნთსაცავში ინახება და დავით რექტორის კალამს ეკუთვნის.

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წლის 4 იანვრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სამმართველოში და ქართველთა ამხანაგობის მაღაზიაში ზაქარია ჭიჭინაძის მიერ გამოცემული ანტონ ფურცელაძის „ვაი მართალთა“ იყიდებოდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდილ დიმიტრი ჭიაბროვის პუბლიცისტურ წერილში „სოციალ-დემოკრატი“ განხილული იყო გაზეთის მე-18 ნომერში გამოქვეყნებული პოპოვის სტატია  „დიდი ხანია დროა“. ჭიაბროვის თქმით, ყველანაირი სმირნოვები, პოპოვები, გეპშტეინები და მათი მსგავსი ჟურნალისტები მოურიდებლად უთხრიდნენ ძირს არა მარტო საქართველოს მთავრობას, არამედ მის დამოუკიდებლობასაც.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა დიმიტრი ჭიაბროვის პუბლიცისტური წერილი „სოციალ-დემოკრატი“, სადაც განხილული იყო გაზეთის მე-18 ნომერში გამოქვეყნებული პოპოვის სტატია სახელწოდებით „დიდი ხანია დროა“. ჭიაბროვის თქმით, ყველანაირი სმირნოვები, პოპოვები, გეპშტეინები და მათი მსგავსი ჟურნალისტები მოუირდებლად უთხრიდნენ ძირს არა მარტო საქართველოს მთავრობას, არამედ მის დამოუკიდებლობასაც. ჭიაბროვის აზრით, „ქართული დემოკრატიის დიდი გულშემატკივრის“ პოპოვის „დიდი ხანია დროას“ გარდა ამის ნათელი დადასტურება იყო სმირნოვის ნაწარმოები „Quo vadis Iberia”, ესენის ამავე სახელწოდების თხზულება, ვინმე გ-ს „ბედნიერი არკადია“.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა დიმიტრი ჭიაბროვის პუბლიცისტური წერილი „სოციალ-დემოკრატი“, სადაც განხილული იყო გაზეთის მე-18 ნომერში გამოქვეყნებული პოპოვის სტატია სახელწოდებით „დიდი ხანია დროა“. ჭიაბროვის აზრით, დიდი ხანია დრო იყო ყურადღება მიექციათ საქართველოს წინაამღდეგ ამ გაზეთის მეშვეობით მებრძოლი სოციალ-დემოკრატებისთვის.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა დიმიტრი ჭიაბროვის პუბლიცისტური წერილი „სოციალ-დემოკრატი“, სადაც განხილული იყო გაზეთის მე-18 ნომერში გამოქვეყნებული პოპოვის სტატია სახელწოდებით „დიდი ხანია დროა“. ჭიაბროვის აზრით, გაზეთის მწერლებს არა დემოკრატია, არა საქართველოს მთავრობის პოლიტიკა, არა რევოლუცია, არამედ სწორედ მკაფიოდ გამოხატული შოვინიზმი ასაზრდოებდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა დიმიტრი ჭიაბროვის პუბლიცისტური წერილი „სოციალ-დემოკრატი“, სადაც განხილული იყო გაზეთის მე-18 ნომერში გამოქვეყნებული პოპოვის სტატია სახელწოდებით „დიდი ხანია დროა“. სტატიაში პოპოვი წერდა, რომ საქართველოს მთავრობაში სურსათის სამინისტროს გაუქმებაზე ფიქრობდნენ, რომ ეს სწორი გადაწყვეტილება იქნებოდა და ამის გაკეთება დიდი ხანია უპრიანი იყო.