რეგისტრირებული ფაქტები87091
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1931
ტიპი: ღონისძიება
1931 წლის 2 აპრილს გაცემული მოწმობის მიხედვით, ქრისტინე შარაშიძე 3-14 აპრილს შვებულებით გურიაში მიემგზავრებოდა. მოწმობას ადასტურებენ ადგილკომის თავმჯდომარე ნ. ბერძენიშვილი და მისი მდივანი ნ. ჯ.
1917
ტიპი: თანამდებობა
სიმონ გრიაზნოვი პედაგოგად 27 წელი მუშაობდა. 1891 წლიდან შვიდი წელი ლეგალურად იმუშავა, შემდეგ ანტისახელმწიფოებრივი საქმიანობისთვის იდევნებოდა და მხოლოდ 1917 წელს განაგრძო პედაგოგად მუშაობა ვერის პირველ სასწავლებელში, ჰქონდა კერძო გაკვეთილებიც.
1918
ტიპი: ავტორობა
მინისტრის მოადგილის 1918 წლის 26 ნოემბრის მოხსენებაში ნათქვამია, რომ საინგილოში არის ორკლასიანი ნორმალური ვაჟთა სასწავლებელი, ქალთა სამრევლო სკოლა და 4 ქალ-ვაჟთა სამრევლო სკოლა. რაც ეს მხარე აზერბაიჯანის ჯარმა დაიკავა (ვაჟთა სასწავლებლის გარდა), ისინი აზერბაიჯანის მთავრობამ აპრილიდან დახურა და მასწავლებლები უჯამაგიროდ დარჩნენ. მიუხედავად იმისა, რომ ზაქათლის ოლქის, კერძოდ, საინგილოს მდგომარეობა გამოძიებული არ არის, მინისტრთა საბჭოს ამ სკოლებისთვის 20 250 მანეთის გამოყოფას სთხოვს ხელფასებისა და სამეურნეო ხარჯებისთვის.
1917
ტიპი: გარდაცვალება
1917 წლის 28 იანვარს თბილისში გარდაიცვალა ცნობილი პედაგოგი და საზოგადო მოღვაწე, თბილისის ქართული გიმნაზიის დირექტორი ალექსი ჭიჭინაძე.
1918
ტიპი: ავტორობა
ალექსი ჭიჭინაძეს პედაგოგიური მოღვაწეობისთვის სიცოცხლეშივე ჰქონდა პენსია წლიურად 1200 მან. საოსტატო სემინარიების ძვ. შტატების მიხედვით და ისიც18 წლით უფრო გვიან, რადგან ყოფილმა სამოსწავლო მთავრობამ სახელმწიფო სამსახურში ნამსახური წლები არ ჩაუთვალა. ამიტომ მის ჯამაგირს ბოლო 18 წელი 1200 მან. აკლდებოდა, ამიტომ განსვენებულის ოჯახობა გაჭირვებული იყო. მისი ავადმყოფი ქვრივი ქმრის ნახევარ პენსიას ღებულობდა 240 მან-ს სიძვირის გამო დამატებით, რაც პურის ფულადაც არ ჰყოფნიდა. განათლების მინისტრის მოადგილე 1918 წლის 21 ნოემბრის მოხსენებაში მასწავლებელ ალექსი ჭიჭინაძის მეუღლის, ეფროსინე ჭიჭინაძისთვის ერთდროული 3000 მან. დახმარების გამოყოფას ითხოვს.
1918
ტიპი: ღონისძიება
1918 წელს საპარლამენტო განათლების კომისიის მიერ შემუშავებულ კანონპროექტს „საღვთო სჯულის სწავლების გაუქმების შესახებ ყველა ტიპისა და საფეხურების სახაზინო და კერძო უფლებიან სასწავლებლებში“ ხელი განათლების კომისიის თავმჯდომარე ლევან ნათაძემ მოაწერა. კანონი ძალაში შევიდოდა გაზეთ „საქართველოს რესპუბლიკაში“ გამოქვეყნების დღიდან.
1918
ტიპი: ავტორობა
განათლების მინისტრის მოადგილის, ალ. მდივნის 1918 წლის 4 ნოემბრის მოხსენებაში ნათქვამია, რომ 1-ელ ნოემბერს გარდაიცვალა თბილისის გუბერნიის სახალხო სკოლების ინსპექტორი ვასილ ჯაფარიძე. მის გაჭირვებულ ცოლ-შვილს მხოლოდ სასაფლაო უჯდებათ არანაკლებ 2 400 მან. ამიტომ მინისტრთა საბჭოს დაკრძალვის ხარჯებისთვის 5 000 მან. გამოყოფას სთხოვს.
1918
ტიპი: გარდაცვალება
1918 წლის 1-ლ ნოემბერს მცირე ავადმყოფობის შემდეგ თბილისის გუბერნიის სახალხო სკოლების ინსპექტორი ვასილ ჯაფარიძე გარდაიცვალა.
1950
ტიპი: ავტორობა
1950 წლის 25 იანვარს რომიდან შალვა მაღლაკელიძემ გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ თუ ირაკლი ბაგრატიონთან თანამშრომლობა არ გამოუვიდოდა, იგი კორესპონდენტის სტატუსით წავიდოდა სირიაში, ეგვიპტეში, ლიბანში, ავღანეთში ან სპარსეთში და მას გერმანიაში გაუგზავნიდა სტატიებისთვის საჭირო მასალებს.
1925
ტიპი: თანამდებობა
1925 წელს იროდიონ სონღულაშვილი საქართველოს საისტორიო და საეთნოგრაფიო საზოგადოების ხაზინადარი იყო.
1925
ტიპი: ღონისძიება
1925 წლის 12 ნოემბერს ქრისტინე შარაშიძემ გადაიხადა საქართველოს საისტორიო და საეთნოგრაფიო საზოგადოების საწევრო გადასახადი – სამი მანეთი. კვიტანციას ხელი მოაწერა ხაზინადარმა, იროდიონ სონღულაშვილმა.
ტიპი: ღონისძიება
საქართველოს მუზეუმის დირექტორის მიერ გაცემული თავისუფალი დღეების წიგნაკის მიხედვით ქრისტინე შარაშიძე ისვენებდა 22 იანვარს, 1 და 2 მაისს და 7 და 8 ნოემბერს.
1949
ტიპი: ორგანიზაცია
1949 წლის აპრილსში შალვა მაღლაკელიძე რომში კავკასიური ჯგუფის დაარსებას გეგმავდა, რომელიც დაუახლოვდებოდა ანტისაბჭოურ ხაზებსა და მიმართულებებს: ოსმალეთში, სპარსეთში, ესპანეთსა და გერმანიაში.
1949
ტიპი: ღონისძიება
1949 წლის აპრილში შალვა მაღლაკელიძე რომში ირაკლი ბაგრატიონსა და ენრიკო ინსაბატოს შეხვდა. მოლაპარაკების შემდეგ ირაკლი ბაგრატიონი მადრიდში წავიდა.
1949
ტიპი: ღონისძიება
1949 წლის 22 აპრილს შალვა მაღლაკელიძემ გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ ფათალი ხან ხოისკის ცნობით, დუდაგინსკიმ გერჰარდ ფონ მედნეს წერილი მიიღო. მას ურჩევდნენ, რომ დროულად გადასულიყო ოსმალეთში.

