საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები84009

1917

ტიპი: თანამდებობა

1917 წლის 8 აგვისტოს თბილისში დროებითი მთავრობის ამიერკავკასიის განსაკუთრებულმა კომიტეტმა აკაკი ჩხენკელის სახელზე გასცა მოწმობა კომიტეტის წევრობისა და მინიჭებული უფლებების შესახებ. დოკუმენტს ხელი მოაწერეს, კომიტეტის თავმჯდომარის ნაცვლად, მიხეილ პაპაჯანოვმა და ამიერკავკასიის განსაკუთრებული კომიტეტის საქმეთამმართველმა სოშუმადოვმა.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 29 ოქტომბერს საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის სახალხო განათლების სამინისტრო თბილისის ქალთა მე-6 გიმნაზიის დირექტორს მათდამი რწმუნებულ გიმნაზიაში 1-ლი ნოემბრიდან ქართული ენისა და საქართველოს ისტორიის მასწავლებლად ხარკოვის უნივერსიტეტის ისტორია-ფილოლოგიის ფაკულტეტის კურსდამთავრებული კონსტანტინე შამშეს ძე აბულაძის დანიშვნის შესახებ სწერდა. დოკუმენტს ხელს კანცელარიის დირექტორი ალექსანდრე მიქაბერიძე და საქმისმწარმოებელი მაქსიმე ბერძნიშვილი აწერდნენ.

1917

ტიპი: ავტორობა

1917 წლის 6 ივლისს ჰასან ლორთქიფანიძე აკაკი ჩხენკელს გლეხთა დეპუტატების საოლქო ყრილობაზე მისი დასწრების შესახებ სწერდა. წერილში აღნიშნული იყო, რომ ყრილობა 15 ივლისს ქალაქ ბათუმში ჩატარდებოდა. განიხილებოდა სკოლის საკითხი ენასთან დაკავშირებით. მისი აზრით ამ გადაწყვეტილებაზე იქნებოდა დამოკიდებული აჭარლების სამომავლო ბედი.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 16 ოქტომბერს კონსტანტინე შამშეს ძე აბულაძე თბილისის ვაჟთა მეორე გიმნაზიის დირექტორს ქართული ენისა და ლიტერატურის პედაგოგის ადგილს სთხოვს.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 4 ნოემბრის საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის უმაღლესი და საშუალო სასწავლებლის გამგის N77 ბრძანებით პორფილე ივლიანეს ძე დგებუაძე თბილისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის ფრანგული ენის მასწავლებლად დაინიშნა.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წლის 6 ივლისის გაზეთის „ხმა ქართველი ქალისა“ (რედაქტორი კატო მიქელაძე) ცნობით, ამ პერიოდში დიდ ბრიტანეთში მიღებული იყო ქალთა საარჩევნო ხმის უფლება, რომელსაც აძლევდნენ მხოლოდ 30 წლის ქალებს.

1917

ტიპი: ავტორობა

1917 წლის 19 ნოემბერს მათე იანქოშვილი თბილისიდან უგზავნის მისალოც წერილს აკაკი ჩხენკელს საქართველოს ეროვნული საბჭოს დაარსებასთან დაკავშირებით, რომელშიც ულოცავს ახალ თანამდებობაზე დანიშვნას და საქართველოს გათავისუფლებას.

1918

ტიპი: განათლება

1918 წლის 28 ოქტომბერს უმაღლესი და საშუალო სასწავლებლების მთავარგამგემ სახალხო განათლების სამინისტროს მისწერა, რომ კონსტანტინე შამშეს ძე აბულაძეს გავლილი ჰქონდა გამოცდები ხარკოვის უნივერსიტეტთან არსებულ გამოცდის კომისიაში პირველი ხარისხის დიპლომზე. ხელს აწერენ გიმნაზიის დირექტორი ილ. ლორთქიფანიძე და საქმისმწარმოებელი ვარლამ სიკოს ძე იოსელიანი.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 28 ოქტომბერს უმაღლესი და საშუალო სასწავლებლების მთავარგამგემ სახალხო განათლების სამინისტროს მისწერა, რომ გაუგზავნიდა კონსტანტინე შამშეს ძე აბულაძის თხოვნას და მის დროებით მოწმობის ასლ N 415-ს. ხელს აწერენ გიმნაზიის დირექტორი ილარიონ ლორთქიფანიძე და საქმისმწარმოებელი ვარლამ სიკოს ძე იოსელიანი.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 28 ოქტომბერს უმაღლესი და საშუალო სასწავლებლების მთავარგამგემ სახალხო განათლების სამინისტროს მისწერა, რომ მიხეილ აბრამის ძე აბრამიშვილი ქალთა მე-6 გიმნაზიიდან გადაეყვანათ ვაჟთა მეორე გიმნაზიაში, მის ნაცვლად კი დაენიშნათ კონსტანტინე შამშეს ძე აბულაძე. მთავარგამგე აბრამიშვილს მოელაპარაკა და მან სრული თანხმობა განუცხადა მეორე გიმნაზიაში გადასვლაზე, თუკი ნებას დართავდნენ. ხელს აწერენ გიმნაზიის დირექტორი ილარიონ ლორთქიფანიძე და საქმისმწარმოებელი ვარლამ სიკოს ძე იოსელიანი.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 28 ოქტომბერს უმაღლესი და საშუალო სასწავლებლების მთავარგამგემ სახალხო განათლების სამინისტროს მისწერა, რომ ხუნდაძემ, რომელიც თავად დანიშნა ვაჟთა მეორე გიმნაზიის ქართული ენის მასწავლებლად, უარი განაცხადა და ქართული ენის გაკვეთილების საათები არავის ჰქონდა განაწილებული. ხელს აწერენ გიმნაზიის დირექტორი ილარიონ ლორთქიფანიძე და საქმისმწარმოებელი ვარლამ სიკოს ძე იოსელიანი.

1922

ტიპი: ავტორობა

1922 წლის 22 იანვარს „ბარრიკადში“ გამოქვეყნდა ინფორმაცია, რომ ტიციან ტაბიძემ ჩაიწერა და გაზეთ „საქართველოში“ გამოაქვეყნა სერგეი სუდეიკინის საუბარი ქართველი მხატვრების შესახებ.

1922

ტიპი: ავტორობა

1922 წლის 22 იანვარს გაზეთ „ბარრიკადში“ დაიბეჭდა პაოლო იაშვილის წერილი „ყანწელები 1942 წელში“.

1929

ტიპი: თანამდებობა

1920 წელს დიდი ჯიხაიშის გიმნაზიის დირექტორი იყო ს. ცაგარეიშვილი.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წლის 27 მაისს ქუთაისის ეპარქიის საეკლესიო სკოლების მასწავლებელთა ყრილობამ საქართველოს დამოუკიდებლობის გამოცხადებასთან დაკავშირებით თბილისში გაგზავნა დეპეშა, რომლის ადრესატები ამიერკავკასიის განსაკუთრებული კომიტეტის წევრი კიტა აბაშიძე და აკაკი ჩხენკელი იყვნენ. დეპეშას ხელს აწერენ თავმჯდომარე ჩიხლაძე, მდივანი სანიკიძე.

1919

ტიპი: ავტორობა

გაზეთ „ვოლნი გორეცის“ 1919 წლის №1-ში აჰმედ ცალიგოვის ისტორიული მიმოხილვა ეყრდნობა ისტორიკოსთა (ს. ესაძის, შეპელევის) შრომებსა და საოლქო შტაბის არქივში დაცულ მასალას: შამილის დამარცხებამ და აღმოსავლეთ კავკასიის დაცემამ საბედისწეროდ იმოქმედა დასავლეთ კავკასიაზეც - იმედდაკარგულმა ხალხმა თანდათან იწყეს მორჩილების ფიცის დადება ან თურქეთში გადასახლება. სწორედ ამ ძნელბედობის ჟამს იკისრა მეჯლისმა ისტორიული როლი: დამოუკიდებლობის დასაცავად გააერთიანა დასავლეთკავკასიელ ხალხთა დაუმორჩილებელი ძალები, რომლებმაც იარაღით, საშინაო გარდაქმნებითა და უცხოეთის სახელმწიფოების ყურადღების მიპყრობით სცადეს დაპირისპირებოდნენ დამპყრობლებს.

1919

ტიპი: ავტორობა

გაზეთ „ვოლნი გორეცის“ 1919 წლის №1-ში ევგენი ჟარკოვსკის ვრცელი სტატია ეძღვნება მუშათა მოძრაობის მიმოხილვას თერგის ოლქში. ავტორი მუშათა მოძრაობის ჩახშობისთვის დენიკინსა და მის გენერლებს „რუსეთის რევოლუციის მესაფლავეებს“ უწოდებს, თუმცა პროლეტარიატის წარუმატებლობის მთავარ მიზეზად ბოლშევიკთა პოლიტიკურ შეცდომებს მიიჩნევს და საუბრობს მათ პასუხისმგებლობაზე მუშათა კლასის წინაშე.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 16 ივლისს გამართულ დამფუძნებელ კრებაზე, რომელსაც ალექსანდრე ლომთათიძე თავმჯდომარეობდა, ბიუჯეტის შესახებ მოხსენება წაიკითხა გრიგოლ გიორგაძემ, ესერების შეკითხვას კი გრიგოლ ცინცაძემ უპასუხა.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 5 ივლისს გამართულ რკინიგზელთა პროფ. კავშირების კონფერენციის სხდომას დაესწრო მიწვეული გზათა მინისტრი ნ. ხომერიკი, შრომის მინისტრის მოადგ. ა. ბახტაძე და გზის უფროსი კანდელაკი. ხომერიკმა ისაუბრა N17 ბრძანების შესახებ, რომლის თანახმადაც რკინიგზის ხარჯებს რამდენიმე მილიონი დაემატა, ასევე მუშების ძალიან ცუდ მდგომარეობაზე; გაიმართა კამათი 8-საათიანი სამუშაო დღის შემოღების შესახებ.

1918

ტიპი: ღონისძიება

განათლების მინისტრის მოადგილემ ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანმა თბილისის მოურავ ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავას მისწერა, რომ კარგად ესმოდა, თუ რამდენად ცუდი ფაქტი იყო იუსტინე ირაკლის ძე აბულაძის სომხეთში გამგზავრება ქალაქის გამგეობის ნებართვის გარეშე, თუმცა იგი საპატიო მიზეზის გამო გაემგზავრა და ამიტომ, სთხოვა აბულაძისთვის მოქალაქეობრივი ვალის აღსრულება დაუდევრობასა და უყურადღებობაში არ ჩაეთვალა და ჯამაგირის დაკავება გაეუქმებინა.

1918

ტიპი: ღონისძიება

განათლების მინისტრის მოადგილემ ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანმა თბილისის მოურავ ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავას მისწერა, იუსტინე ირაკლის ძე აბულაძე სომხეთში ისე სწრაფად გაემგზავრა, რომ ფაქტობრივად, საშუალება აღარ ჰქონდა პირადად ეთხოვა წასვლის ნებართვა თბილისის გამგეობისთვის და იგი იძულებული გახდა სამინისტროსთვის ეთხოვა გაეფრთხილებინა სახელოსნო-სასწავლებლის გამგე მისი გამგზავრების შესახებ. სამინისტრომ 6 ნოემბერს N3543-ით აცნობა თბილისის სახელოსნო-სასწავლებლის გამგეს მასწავლებელ იუსტინე აბულაძის სომხეთში ორი კვირით გამგზავრების შესახებ.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 12 ივლისს ახალქალაქს (გორის მაზრა) ესტუმრა დამფუძნებელი კრების წევრი ისიდორე რამიშვილი. 10 საათზე მიტინგის გახსნაზე მან ისაუბრა საგარეო და საშინაო პოლიტიკაზე და სხვ.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 20 ივლისის „ერთობა“ იუწყება, რომ საბჭოთა მთავრობასთან საქართველოს ელჩად ნამყოფმა გაბრიელ ხუნდაძემ დაიწყო მოხსენების კითხვა რუსეთის შესახებ დაბა-ქალაქებში. იგი იმყოფება ახალ სენაკში, შემდეგ კი მოივლის სამტრედიას, ქუთაისს, ტყიბულს, შორაპანს, ყვირილას, ჭიათურას, ბორჯომს.

1918

ტიპი: ღონისძიება

განათლების მინისტრის მოადგილემ ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანმა თბილისის მოურავ ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავას მისწერა, იუსტინე ირაკლის ძე აბულაძე წასული იყო სომხეთში არა პირადი, არამედ სახელმწიფო საქმეების გამო, სადაც მისი მონაწილეობა, როგორც სომხური ენის მცოდნისა, აუცილებელი იყო.

1918

ტიპი: ღონისძიება

განათლების მინისტრის მოადგილე ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანმა თბილისის მოურავ ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავას მისწერა, რომ თბილისის გამგეობამ სახელოსნო-სასწავლებლის მასწავლებელ იუსტინე ირაკლის ძე აბულაძეს შენიშვნა მისცა, რადგან იგი გამგეობის ნებართვის გარეშე წავიდა სომხეთში, რისი უფლებაც არ ჰქონდა. გააფრთხილეს, რომ მსგავსი საქციელის გამეორების შემთხვევაში სამსახურიდან დაითხოვდნენ. გამგეობამ განკარგულება გასცა იუსტინე აბულაძისთვის დაეკავებინათ ჯამაგირი იმ დღეებისა, რომლებიც გააცდინა.